Napełnienie DŚ, odwrócenie od Boga i ponowny powrót, a zbawienie

[eljx]

Cześć,

mam takie pytanie i jestem ciekaw Waszych opinii

Czy osoba, która przeżyła napełnienie Duchem Świętym, modliła się na językach i miała słowa od DŚ do innych osób, a następnie po jakimś czasie odwróciła się od Boga i weszła mocno w grzech (uporczywe trwanie w pornografii, oszustwa, bluźnierstwa, rozgoryczenie) po czym uświadamiając sobie, że jej życie prowadzi do piekła stara się wrócić do tej bliskiej relacji z Bogiem i faktycznie odwraca się od trwania w tych grzechach, szuka Boga na nowo - jednak nie doświadcza pewności zbawienia i bliskości Boga, a tylko ciąży na niej smutek i rozpacz, że Bóg nie odpowiada - może być zbawiona? Jak to się ma do utracalności (lub nieutracalności) zbawienia?

Trochę wyszło zawiłe, ale mam nadzieję, że zrozumieliście o co chodzi.

[KAAN]

Cześć,

mam takie pytanie i jestem ciekaw Waszych opinii

Czy osoba, która przeżyła napełnienie Duchem Świętym, modliła się na językach i miała słowa od DŚ do innych osób, a następnie po jakimś czasie odwróciła się od Boga i weszła mocno w grzech (uporczywe trwanie w pornografii, oszustwa, bluźnierstwa, rozgoryczenie) po czym uświadamiając sobie, że jej życie prowadzi do piekła stara się wrócić do tej bliskiej relacji z Bogiem i faktycznie odwraca się od trwania w tych grzechach, szuka Boga na nowo - jednak nie doświadcza pewności zbawienia i bliskości Boga, a tylko ciąży na niej smutek i rozpacz, że Bóg nie odpowiada - może być zbawiona? Jak to się ma do utracalności (lub nieutracalności) zbawienia?

Trochę wyszło zawiłe, ale mam nadzieję, że zrozumieliście o co chodzi.

Charyzmatycy mają błędne przekonanie, ze nawrócenie i zbawienie jest uzewnętrzniane przez języki i "napełnienie Duchem" (cokolwiek to ma znaczyć w charyzmatyzmie).
Zbawienie jest z łaskie przez wiarę beż żadnych warunków, kto jest zbawiony jest zbawiony na zawsze i nie moze trwać w grzechu:

I List św. Jana 5:18 Wiemy, że żaden z tych, którzy się z Boga narodzili, nie grzeszy, ale że Ten, który z Boga został zrodzony, strzeże go i zły nie może go tknąć.

Natomiast z wiary wypływają uczynki którymi obfitują zbawieni:

Ef 2:8 Albowiem łaską zbawieni jesteście przez wiarę, i to nie z was: Boży to dar;
9 Nie z uczynków, aby się kto nie chlubił.
10 Jego bowiem dziełem jesteśmy, stworzeni w Chrystusie Jezusie do dobrych uczynków, do których przeznaczył nas Bóg, abyśmy w nich chodzili.

[login2]

ciąży na niej smutek i rozpacz, że Bóg nie odpowiada

Osoba która poszła w grzech a póżniej zaczyna pokutować, to normalne, że z dnia na dzień radość i pokój nie powróci. Potrzeba trochę czasu zanim relacja z Bogiem się poprawi i wtedy Bóg podbuduje. No chyba, że żeczywiście człowiek pokutuje, stara się od dłuższego czas i zero jakichkolwiek zmian. Wtedy trzeba zacząć się martwić.

Mi nie raz się zdażało wracać do starego życia już jako Chrześcijanin, ale kiedy szczerze pokutowałem Bóg zawsze jakoś szybko stawiał na nogi.

[przemko]

Nie poddawaj się. Fragmenty z listu do Hebrajczyków mówią o przypadkach gdzie nie można już wrócić, natomiast jeśli możesz i masz chęć, to CHWAŁA PANU! Jedziesz dalej i nie poddawaj się!