Hah wreszcie się zarejestrowałam !
Forum czytam od kilku dni, polecił mi przyjaciel, ale kazał nie podawać swojego nicku tutaj i chciałam się zarejestrować, przepraszam za zgłoszenia i co pisałam dzisiejszej nocy do administracji bo byłam tak roztrzęsiona że chciałam wyrzucić ten laptop przez okno. Nie mam stale dostępu do internetu i chciałam się tylko spokojnie zarejestrować a tu takie problemy. Problemy z odczytywaniem tych hieroglifów (kody weryfikacyjne) ty było straszne bo nie da się ich prawie rozczytać, potem mnie uznano za bota...
noi wczoraj tak 2 godziny aż się popłakałam prawie, wiem że to dziecinne... ale ja mam taki charakter, że jestem bardzo emocjonalnaAle jestem dziś i się bardzo cieszę, a wy ?
Mam trochę próżnie w głowie, nie wiem od czego zacząć, a chciałam krótko, przede wszystkim jestem gadułą ; >
Wieku nie będę zdradzać, ale jestem przed 30-stką
Jestem osobą Nowo Narodzoną w Chrystusie i bardzo wierzącą, jestem bez-dominacyjną Protestantką
Mój pradziadek był tego samego wyznania więc mam jakieś korzenie w rodzinie
Mój tata jest wierzący ale nie jest ani Katolikiem ani Protestantom ani nie należy do żadnego Kościoła
Moja mama jest Katoliczką i to gorliwą, co mnie bardzo denerwuje ale akceptuje jej wiarę... choć bardzo mnie to irytuje, szczególnie bałwochwalstwo, pozatym ja także ją irytuje
Skończyłam studia, ale nie wiem co mam ze sobą zrobić, pracuje tu i uwdzie ale nie mam zacięcia, nic mnie nie kręci, a do tego się męczę wiec już parę razy zmieniałam pracę a ponad połowe czasu nie pracowałam
Oczywiście to nie jest ważne, źle mi się nie żyje i chciałabym pisać o czymś innym
Zawsze byłam wierząca lub uznawałam się za dobrą osobę, ale nigdy nie byłam gorliwą wyznawczynią a tym bardziej Katoliczką, to jest dla mnie obce strasznie, 2 lata temu postanowiłam że powinnam poznawać różne wyznania i religie bo w końcu nic nie wiem, a to jest bardzo ważna rzecz w moim życiu. Oczywiście już w podstawówce wiedziałam co to Reformacja, że są Kościoły Wschodnie etc. nawet szczerze byłam temu przychylna ale nigdy nie angażowałam się czy myślałam o tym na poważnie.
Wiele rzeczy w Protestantyzmie otworzyło mi oczy i poczułam się rozumiana ze swoją wiarą taką od dziecka rozumianą, dla mnie to było dziwne, zaczęłam czytać, modlić się, prosić i potem już mnie prowadził Duch Święty do poznawania wielu rzeczy w które od zawsze wierzyłam ale nie umiałam tego połączyć czy zweryfikować i oto Bóg mi się zaczął tak jakby pokazywać przez Pismo, przez ludzi, spotkałam też kilku ludzi tego wyznania i odrazu zaprzyjaźniłam się, czułam się rozumiana i spokojna ze wreszcie jestem na dobrej drodze, od pół roku chodzę też do kilku Zborów, choć większość jest bardzo niewielkich i mało tam ludzi w moim wieku to czuję się i tak bardzo dobrze bo widzę wielką wiare ludzi i jak Duch Święty działa
Poza tym dzięki Chrystusowi poznałam wielu wspaniałych ludzi i sama też zostałam uświęcona by starać się żyć lepiej, choć jestem lekko roztrzepana ; > teraz nie boję się niczego, a tym bardziej siebie oraz tego co myślę i czuje, bo Bóg mi błogosławi oraz mogę zawsze liczyć na Braci i Siostry, choć za wielu nie znam to mam przychylnych sobie ludzi. Mam teraz najlepszą przyjaciółkę i przyjaciela którzy też są w Chrystusie
Wcześniej miałam bardzo dziwnych znajomych i w ogóle dla mnie większość ludzi jest strasznie dziwna, aż mnie mózg na samą myśl się wyłacza
chciałabym najpierw trochę zaaklimatyzować zanim jakąś głupotę palne... więc to by było chyba tyle jak narazieChwała Panu ! ; > wow jakiego mam ładnego kota w awatarze !
ja życia nie planuje 10 lat w przód tylko wieczór w przód... 
