Proszę mi odpowiedzieć w jakim sesie niewolnik wierny i roztropny miał być w DNIU PAŃSKIM postawiony nad całą Bożą czeladzią i czym jest ta czeladź?
.
Puritan pisze:Proszę mi pokazać gdzie tam jest mowa o Dniu Pańskim oraz gdzie jest tam mowa o całej Bożej czeladzi
Już ci pokazałem w innym poście, że pan miał powrócić w Dniu Pańskim, ale skoro nie doczytałeś, to na końcu tego postu tłumaczę ponownie (ostatni raz). Napisałem nad całą czeladzią, ponieważ pan najpierw karmi czeladź,a później zostaje ustanowiony nad całym mieniem. Sam rozumiesz, że chodzi tutaj o dobrych i złych chrześcijan, a więc ustanowienie nad całym mieniem należy rozumieć, jako ustanowienia nad wszystkimi posłusznymi chrześcijanami. Nad całą czeladzią i ich majętnościami.
„(....)Staranne studium Pisma Świętego prowadzi do wniosku, że namaszczeni duchem domownicy Jehowy w sensie zbiorowym są „niewolnikiem wiernym i rozumnym”, zwanym też „zarządcą”, „zarządcą domu” lub „szafarzem”. Rozpatrywani pojedynczo, tworzą „czeladź” lub „służbę” (Mateusza 24:45; Łukasza 12:42, Bw, Reference Bible — przypis).
4 Kilka miesięcy przed śmiercią Jezus zadał pytanie zapisane w Ewangelii według Łukasza 12:42: „Kto rzeczywiście jest wiernym zarządcą, rozumnym, którego pan jego ustanowi nad swoją służbą, aby jej dawał w słusznym czasie należną miarę żywności?” Później, gdy od śmierci dzieliło go już tylko kilka dni, przyrównał siebie do człowieka, który przed wyruszeniem w daleką podróż wezwał niewolników i powierzył im swoje mienie (Mateusza 25:14).
5 Kiedy Jezus powierzył drugim opiekę nad swoim mieniem? Po swym zmartwychwstaniu. Dobrze znanymi słowami, zanotowanymi potem w Ewangelii według Mateusza 28:19, 20, zlecił zbiorowemu zarządcy domu ogromne zadanie pozyskiwania uczniów. Słudzy mieli dotrzeć ze świadectwem „do najodleglejszego miejsca na ziemi” i w ten sposób rozszerzyć teren misyjny, który on zaczął uprawiać podczas swej ziemskiej działalności (Dzieje Apostolskie 1:8). Mieli spełniać rolę „ambasadorów zastępujących Chrystusa”. Jako „zarządcy świętych tajemnic Bożych” mieli pozyskiwać uczniów i rozdzielać im pokarm duchowy (2 Koryntian 5:20; 1 Koryntian 4:1, 2).”
Nie tekst ten mówi, że Pan go dopiero ustanowi (w DNIU PAŃSKIM, gdy powróci):
Puritan pisze:Tekst ten mówi, że już go ustanowił (na próbę), a po powrocie pana (nie mylić z Panem) ustanowi go na stałe nad czeladzią innych niewolników.
Więc kogo symbolizuje ten „pan”, jak nie Pana?
Tak tekst mówi, że go ustanowił, czy na próbę nie wiem, może, w każdym bądź razie Biblia tego nie mówi. Ale, jak się sprawdzi, to jak pan powróci, to ustanowi go nad całym swoim mieniem, w tym, czeladzią.
Każda przypowieść coś oznacza, co ta przypowieść obrazuje? Chyba nie sądzisz, że Pan Jezus wypowiedział ją ot tak sobie. A więc jest to prorocza przypowieść.
Puritan pisze:Już ci napisałem: Przypowieść ta obrazuje chrześcijanina (wierny sługa), który wierzy, że Pan Jezus może przyjść w każdej chwili oraz niewierzącego (niewierny sługa). Jeden będzie nagrodzony, drugi ukarany.
No więc kogo w końcu symbolizuje „pan” z przypowieści? Z tego, co napisałeś powyżej, to jednak Pana Jezusa powracającego z władzą królewską : „pan jego gdy WRÓCI”.
Jeżeli ten ustanowienie niewolnika wiernego nad całą czeladzią nastąpi po powrocie Chrystusa, to jest logiczne, że to ma miejsce w DNIU PAŃSKIM! Skąd ten pan ma wrócić i co oznacza ten POWRÓT? Na czym ma polegać ta nagroda, czym jest ta „CAŁA MAJĘTNOŚĆ”?
Co proszę? A jakieś szczegóły?
To jest poważna odpowiedź, czy sobie żartujesz. Możesz coś więcej na ten temat napisać? Wierzysz w jakieś przyszłe zbiorowe rozdzielanie grochówki przez niewolnika wiernego i roztropnego? Zbiorą się wszystkie razem protestanckie denominacje i różnych poglądach doktrynalnych i co jakiś czas będą się zadać ziemniakami i grochówką?
Nie rozumiesz. Przypowieść mówiła o sługach (jeden wierny, drugi niewierny). Wierny służył należycie (rozdzielał sprawiedliwie grochówkę), niewierny nie dawał na czas pokarmu innym niewolnikom.
To też się zgadza.
Ależ ja to rozumiem od samego początku, ponieważ to jest oczywiste.
Zaczynasz się powtarzać. Podajesz mi nieprawdziwe informacja i przekręcasz wersety ze Słowa Bożego. Poza tym robisz się agresywny i niegrzeczny. Tak reagują ludzie, którym nagle zabrakło argumentów. Starczy. Dziękuję za dyskusję.
Powtarzam, bo najwidoczniej nie rozumiesz, że Przypowieść ta nie mówi o czasach ostatecznych, a ma na celu jedynie ukazanie różnicy między wierzącym a niewierzącym. I jestem grzeczny, bo określając "nieomylnego niewolnika" (papieża, Branhama czy Strażnicę) mianem guru, stwierdzam oczywisty fakt i nie przejawiam braku kultury.
Czy niewolnik wierny i roztropny miał być ustanowiony nad całym mieniem pana (Pana Jezusa) w DNIU PAŃSKIM?
Jeszcze raz ci tłumaczę dlaczego pan (Pan) ma przyjść W DZIEŃ PAŃSKI. Wynika to z kontekstu Ewangelii według Mateusza oraz harmonizującej z nią Księgi Objawienia:
W jakim czasie dziejów ludzkości miał się pojawić niewolnik wierny i roztropny. Co znaczy, że podczas obecności Pana Jezusa, gdy Pan Jezus powróci z władzą królewską, niewolnik wierny i roztropny miał być ustanowiony nad całą czeladzią Pana?
Aby to ustalić rozważmy sprawozdanie z 24 rozdziału Ewangelii według Mateusza, równocześnie nawiązując równoległych sprawozdań zawartych w Ewangelii Łukasza. Nawiążę też do Księgi Objawienia.
Pan Jezus mówi do uczniów:
Mateusza 24 A wyszedłszy, Jezus oddalał się od świątyni, ale jego uczniowie podeszli, żeby mu pokazać budowle świątyni. 2 Na to rzekł do nich: „Czy nie widzicie tego wszystkiego? Zaprawdę wam mówię: Na pewno nie pozostanie tu kamień na kamieniu, który by nie był zwalony”.
Później uczniowie podchodzą do Jezusa i pytają o bliższe szczegóły związane ze zburzeniem Świątyni (i zagładą Jerozolimy, żydowskiego systemu rzeczy) oraz Jego obecnością z władzą królewską, której kulminacją będzie zagłada światowego systemu rzeczy:
Mateusza 24:3 A gdy siedział na Górze Oliwnej, podeszli do niego na osobności uczniowie, mówiąc: „Powiedz nam: Kiedy to nastąpi [zburzenie Świątyni] i co będzie znakiem twojej obecności [z władzą królewską] oraz zakończenia systemu rzeczy [według innych przekładów „końca świata”]?”
Pan Jezus odpowiada:
Mateusza 24 (….)6 Będziecie słyszeć o wojnach, a także wieści wojenne; baczcie, żebyście się nie przerazili. Bo to musi nastąpić, ale to jeszcze nie koniec.
7 „Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu, będą też niedobory żywności i trzęsienia ziemi w jednym miejscu po drugim. 8 Wszystko to jest początkiem dręczących boleści.
Łukasz w równoległym sprawozdaniu napisał:
Łukasz 21 10 Potem rzekł jeszcze do nich: „Powstanie naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu; 11 będą też wielkie trzęsienia ziemi, a w jednym miejscu po drugim zarazy i niedobory żywności; i będą straszne widoki, a z nieba wielkie znaki.
Teraz odwołamy się do Księgi Objawienia, ponieważ ona też ma na ten temat coś do powiedzenia. Symbolicznie mówi o wojnach, trzęsieniach ziemi, niedoborach żywności i zarazach, o których mówił Pan Jezus w 24 rozdziale Ewangelii Mateusza i 21 rozdziale Ewangelii Łukasza. Zacytujmy Księgę Objawienia:
Księga objawienia zaczyna się słowami:
Objawienie 1 Objawienie od Jezusa Chrystusa, które dał mu Bóg, aby pokazać swym niewolnikom, co ma się stać wkrótce. A on posłał swojego anioła i przez niego przedstawił je w znakach swemu niewolnikowi Janowi, 2 który złożył świadectwo o słowie danym przez Boga i o świadectwie danym przez Jezusa Chrystusa — o wszystkim, co ujrzał. 4 Jan do siedmiu zborów, które są w okręgu Azji
(…..)9 Ja, Jan, wasz brat i współuczestnik w ucisku i królestwie, i wytrwałości wespół z Jezusem, znalazłem się na wyspie, którą zwą Patmos, za mówienie o Bogu i świadczenie o Jezusie. 10 W natchnieniu (uniesieniu, wizji) znalazłem się w DNIU PAŃSKIM(....)
Teraz na chwilę się zatrzymamy i wyjaśnimy sobie czym jest DZIEŃ PAŃSKI. Wnikliwe poznawanie Pism tak to wyjaśnia:
Określony czas, w którym Pan Jezus Chrystus skutecznie doprowadza do końca pewne elementy zamierzenia Bożego.
W Biblii wyraz „dzień” może oznaczać okres znacznie dłuższy niż zwykła doba (Rdz 2:4; Jn 8:56; 2Pt 3:8). Z kontekstu wynika, że „dzień Pański”, o którym mowa w Objawieniu 1:10, nie jest konkretnym dniem 24-godzinnym. Skoro Jan znalazł się w tym dniu „w natchnieniu”, nie chodziło o któryś z dni tygodnia, bo żeby się w nim znaleźć, apostoł nie musiałby doznawać natchnienia. A zatem wyrażenie „dzień Pański” odnosi się do jakiegoś przyszłego czasu, w którym miały się rozegrać wydarzenia ukazane w wizji Janowi. Obejmują one wojnę w niebie i zrzucenie stamtąd Szatana, zagładę Babilonu Wielkiego oraz królów ziemi i ich wojsk, związanie Diabła i uwięzienie go w otchłani, wskrzeszenie umarłych i Tysiącletnie Panowanie Chrystusa.
Z kontekstu wynika, że jest to „dzień” Pana Jezusa Chrystusa. Kiedy Jan znalazł się w tym „dniu Pańskim”, od razu usłyszał pewien głos, ale nie był to głos Boga Wszechmocnego, lecz zmartwychwstałego Syna Bożego (Obj 1:10-18). Również do Jezusa Chrystusa odnoszą się wyrażenia „dzień naszego Pana” z 1 Koryntian 1:8 i 2 Koryntian 1:14 oraz „dzień Pański” z 1 Koryntian 5:5.
A więc Dzień Pański, w którym znalazł się Jan w natchnieniu i wszystkie wizje, jakie w związku z nim otrzymał, to były zapowiedzi rzeczy, które miały się odbyć w przyszłości, właśnie w DNIU PAŃSKIM. A więc nie za czasów Jana, który widział te wizje i chrześcijan, do których przekazał orędzie Pana Jezusa, który Boże oświadczenia za pośrednictwem anioła przekazał Janowi.
Ale przejedźmy teraz do dalszej części Księgi Objawienia. W DNIU PAŃSKIM, w jakim znalazł się w natchnieniu Jan jego oczom ukazała się wizja nawiązująca do słów Jezusa z Ewangelii 24 i Łukasz 21 o wojnach, głodzie i zarazach mających trapić ludzi podczas obecności Jezusa z władzą królewską. Jan napisał:
Objawienia 4:4 Potem ujrzałem, a oto w niebie otwarte drzwi; i pierwszy głos, który usłyszałem, jakby głos trąby, mówiąc ze mną, rzekł: „Wstąp tu, a pokażę ci, co ma się stać”. 2 Potem natychmiast znalazłem się w mocy ducha: i oto w niebie był ustawiony tron, a na tronie ktoś zasiada. (….)5 A w prawicy Zasiadającego na tronie ujrzałem zwój zapisany wewnątrz i na odwrocie, mocno opieczętowany (….)6 A pośrodku tronu i czterech żywych stworzeń i pośród starszych ujrzałem stojącego baranka, jak gdyby zabitego, mającego siedem rogów i siedmioro oczu, a te oczy oznaczają siedem duchów Bożych, które zostały posłane na całą ziemię. 7 I poszedł, i od razu wziął go z prawicy Zasiadającego na tronie. (….)
Po otworzeniu pieczęci w wizji Jana pojawiają się kolejno jeźdźcy, którzy symbolizują:
Jezusa wyruszającego z władzą królewską
Objawienia 6 I ujrzałem, gdy Baranek otworzył jedną z siedmiu pieczęci, i usłyszałem jedno z czterech żywych stworzeń, mówiące głosem jak grom: „Przyjdź!” 2 I ujrzałem, a oto koń biały, a siedzący na nim miał łuk; i dano mu koronę, i wyruszył — zwyciężając i żeby dopełnić swego zwycięstwa.
Wojny światowe; Mateusza 24 „ Będziecie słyszeć o wojnach, a także wieści wojenne; baczcie, żebyście się nie przerazili. Bo to musi nastąpić, ale to jeszcze nie koniec.”. Proszę zwrócić uwagę, że Jezus wyraźnie odróżnił tutaj drobne konflikty, które miały miejsce na przestrzeni długich okresów czasu, od konfliktów zbrojnych, które miały mieć charakter globalny.
Objawienia 6: 3 A gdy otworzył drugą pieczęć, usłyszałem drugie żywe stworzenie, mówiące: „Przyjdź!” 4 I wyszedł inny koń, maści ognistej, a siedzącemu na nim dano zabrać pokój z ziemi, tak by jedni drugich zabijali; i dano mu wielki miecz.
Wizja kolejnego jeźdźca symbolizuje oczywiście klęski głodu, jakie przepowiedział Pan Jezus.
Objawienia 6: 5 A gdy otworzył trzecią pieczęć, usłyszałem trzecie żywe stworzenie, mówiące: „Przyjdź!” I ujrzałem, a oto koń czarny, a siedzący na nim miał w swej ręce wagę szalkową. 6 I usłyszałem głos jak gdyby pośród czterech żywych stworzeń, mówiący: „Kwarta pszenicy za denara i trzy kwarty jęczmienia za denara; a nie wyrządzaj szkody oliwie i winu”.
Ostatni jeździec symbolizuje między innymi śmiertelne plagi/ zarazy, które przepowiedział Jezus. Podaje jednak dodatkowe szczegóły, ponieważ mówi nam, że wynikiem wojen i głodu, które symbolizowały drugi i trzeci jeździec, będzie ogromne żniwo śmieci na świecie. Wysoka śmiertelność, jakiej nie było nigdy dotąd na świecie.
Objawienia 6: 7 A gdy otworzył czwartą pieczęć, usłyszałem głos czwartego żywego stworzenia, mówiący: „Przyjdź!” 8 I ujrzałem, a oto koń blady, a siedzący na nim miał na imię Śmierć. A tuż za nim podążał Hades. I dano im władzę nad czwartą częścią ziemi, aby zabijali długim mieczem i niedoborem żywności, i śmiertelną plagą, i przez dzikie zwierzęta ziemi.
Mieliśmy okazję już się przekonać, że proroctwa Pana Jezusa dotyczące wojen światowych, głodu, śmierci i szerzenia się groźnych chorób przypada na DZIEŃ PAŃSKI, czyli na czas obecności Jezusa z władzą królewską. Ale w tym DNIU PAŃSKIM miało się zdarzyć jeszcze coś wymownego. Pan Jezus prorokował:
Mateusza 24: 14 I ta dobra nowina o królestwie będzie głoszona po całej zamieszkanej ziemi na świadectwo wszystkim narodom; a potem nadejdzie koniec.
Czyli podczas obecności Pana Jezusa z władzą królewską miała być głoszona ewangelia o królestwie Bożym i kiedy to proroctwo miało się spełnić, ma nastać koniec światowego systemu rzeczy, o którego nadejście Jezusa pytali jego uczniowie. Czyli mamy kolejny dowód na to, że wszystkie te zdarzenia/ ZNAKI miały mieć miejsce w czasach ostatecznych, w czasach końca. W czasach zwanych DNIAMI SYNA CZŁOWIECZEGO, a więc w czasach, kiedy niewidzialnie króluje w niebie.
Pan Jezus podczas swojej ziemskiej służby zwracał wielką uwagę na ZNAKI CZASU, na podstawie których można było rozpoznać ziszczanie się zapowiedzianych od dawna proroctw biblijnych. Mateusza 16:1-3, BT; Łukasza 12:54-56 „Wieczorem mówcie: Będzie piękna pogoda, bo niebo się czerwieni; rano zaś: Dziś burza, bo niebo się czerwieni i jest zasępione. Wygląd nieba umiecie rozpoznać, a znaków czasu nie możecie?”
Obecność Jezusa z władzą królewską, podczas której przez ziemię miała przejechać niszczycielska armia trzech jeźdźców, miała mieć miejsce właśnie podczas niewidzialnej obecności Jezusa Chrystusa z władzą królewską. Dowodzi tego WIZJA PIERWSZEGO JEŹDŹCA, który wyruszył, jako pierwszy, a którym jest Jezus Chrystus. Wyrusza on jako pierwszy, co symbolizuje objęcie władzy królewskiej. Za nim, wyruszają inni jeźdźcy, co symbolizuje, że zaraz po objęciu władzy przez Pana Jezusa miały się zacząć spełniać zapowiedziane proroctwa co, do głodu, wojen i zaraz.
Dodatkowym dowodem na to, że podczas panowania Jezusa, to znaczy Jego niewidzialnej obecności, nie od razu zapanuje królestwo Boże nad ziemią, są poniżej zacytowane słowa Pana Jezusa:
Łukasza 26 A jak działo się za dni Noego, tak też będzie za dni Syna Człowieczego: 27 jedli, pili, mężczyźni się żenili, kobiety wydawano za mąż, aż do owego dnia, gdy Noe wszedł do arki i nadszedł potop, i zgładził ich wszystkich. 28 Podobnie jak działo się za dni Lota: jedli, pili, kupowali, sprzedawali, sadzili, budowali. 29 Ale w dniu, w którym Lot wyszedł z Sodomy, spadł z nieba deszcz ognia i siarki i zgładził ich wszystkich. 30 Tak samo będzie w owym dniu, w którym Syn Człowieczy ma być objawiony.
Teraz zajmiemy się kwestią główną. Twierdzi się, że niewolnik wierny i roztropny działał na przestrzeni całego okresu działalności prawdziwych chrześcijan i to jest prawda. Jednak z ewangelii wynika, że lokowanie szczególnej działalności niewolnika wiernego i roztropnego należy lokować na czas końca. Na czas obecności (niewidzialnego powrotu) Pana Jezusa.
Zacytujmy, co na ten temat ma do powiedzenia Biblia:
Mateusza 24: 45 „Kto rzeczywiście jest niewolnikiem wiernym i roztropnym, którego pan ustanowił nad członkami czeladzi swojej, aby im dawał pokarm we właściwym czasie? 46 Szczęśliwy ów niewolnik, jeśli jego pan, przybywszy, zastanie go tak czyniącego! 47 Zaprawdę wam mówię: Ustanowi go nad całym swoim mieniem.
Łukasza 12:” 42 A Pan rzekł: „Kto rzeczywiście jest szafarzem wiernym, roztropnym, którego pan ustanowi nad swym gronem sług, aby im dawał odmierzone porcje pokarmu we właściwym czasie? 43 Szczęśliwy ów niewolnik, jeśli jego pan, przybywszy, zastanie go tak czyniącego! 44 Mówię wam zgodnie z prawdą: Ustanowi go nad całym swoim mieniem.