Codzienna Modlitwa Poranna (BCP 1979)
: 25 mar 2012, 16:58
[center]Codzienna Modlitwa Poranna - Ryt Drugi [/center]
Co to jest?
Powyższy plik to tłumaczenie fragmentu Modlitewnika powszechnego (The Book of Common Prayer) wydania amerykańskiego z 1979 roku. Zawiera tekst liturgicznej modlitwy porannej (według drugiego z proponowanych rytów), którą odprawia się w kościołach anglikańskich rano w niedzielę i w inne dni tygodnia w zależności od parafii. Powszechnie jednak jest ona stosowana jako podstawa do prywatnej liturgii godzin - prywatnej w tym sensie, że odmawia się ją samemu, z rodziną czy bliskimi np. w domu, jednak ze względu na jeden tekst łączy się w ten sposób z modlitwą Kościoła. Tekst owego nabożeństwa skupia się na Słowie Bożym i modlitwach wstawienniczych oraz dziękczynnych oraz jest zależny od dnia tygodnia i pory w roku liturgicznym.
Jak tej modlitwy używać samemu?
To bardzo proste. Poniżej znajduje się wyszczególnienie części modlitwy porannej oraz sposób ich realizacji. Na wstępie należy powiedzieć, że w prywatnej modlitwie sam modlący odczytuje również teksty przeznaczone dla oficjanta.
1. Zdanie otwierające - na samym początku odczytuje się zdanie z Pisma odnoszące się do aktualnego okresu w roku liturgicznym. Jeśli mamy do dyspozycji kilka zdań, czytamy kolejne w następujące po sobie dni, a potem zaczynamy od początku. W okresie zwykłym czyta się zdania z sekcji "W każdym czasie".
2. Wyznanie grzechów (str. 79) - jak widnieje przed tekstem wyznania można je pominąć. Jeśli jednak je odmawiamy do dyspozycji jest dłuższe i krótsze wprowadzenie. Zazwyczaj wyznanie grzechów wypowiada się na klęcząco lub stojąco. Warto skorzystać z sugerowanej chwili ciszy, by pomyśleć nad tym, co wymaga naszej pokuty. Zgodnie ze wskazaniem pod tekstem rozgrzeszenia na str. 80 powinniśmy w owym tekście zamieć zaimki "wami, wam, was, wasze" na "nami, nam nas, nasze".
3. Wezwanie - dalej na stronie 80 znajduje się wskazanie do wstania. Można to zrobić, można również siedzieć. Jeśli jest się samemu, wypowiada się obie sekcje dla oficjanta i ludu (Panie, otwórz wargi moje), po czym następuje Gloria Patri z załączonym Alleluja za wyjątkiem Wielkiego Postu (czyli dzisiaj byśmy Alleluja pominęli). Nadchodzi czas na właściwe Wezwanie, które jest fragmentem Pisma wzywającym do modlitwy i uwielbienia. Najpierw wybieramy odpowiednią antyfonę znowu stosowną do pory roku liturgicznego czy okazji (w okresie zwykłym z sekcji "W inne niedziele i dni tygodnia"), a potem wybieramy jedno z Wezwań: Venite (Ps 95:1-7), Jubilate (Ps 100) lub Pascha nostrum (z różnych fragmentów NT, odmawiany najczęściej w okresie wielkanocnym). Wezwanie kończymy powtórzeniem wybranej antyfony.
4. Psałterz - czas przeczytać przeznaczony na dany dzień Psalm. Czytania do modlitwy można zaczerpnąć z jakiegokolwiek lekcjonarza, można jednak skorzystać z codziennego lekcjonarza BCP tutaj (trzeba zjechać na dół za lekcjonarz na niedziele i święta) lub jeśli brakuje nam orientacji w roku liturgicznym, możemy zajrzeć na stronę taka jak ta i spisać sobie czytania na tydzień lub wydrukować. (Tutaj znajdziemy czytania na marzec, a na stronie głównej w sekcji Calendar view - czytania na najbliższe miesiące.) W razie korzystania z zalinkowanego lekcjonarza w pdf, poranne Psalmy to te przed asteriskiem (*) w czytaniach danego dnia.
5. Pierwsze czytanie - w podanych wcześniej źródłach znajdujemy czytania z Pisma na dany dzień (tam gdzie i Psalmy). Czytania pochodzą zwykle jedno z ST, drugie z NT, a trzecie z Ewangelii. Można czytać rano jedno, dwa, lub trzy. Załóżmy że czytamy dwa - ST i Ewangelię. Czytamy przepisany fragment z ST, dziękujemy za Słowo jak jest zapisane (Oto Słowo Pańskie - Bogu niech będą dzięki).
6. Pierwszy Kantyk - po czytaniu następuje Kantyk, który powinno się odmawiać na stojąco. Znajdują się na stronach 85-96 i zwyczajowo Kantyki 8-14 odmawia się po czytaniach z ST, a 15-21 po czytaniach z NT. Tabela na końcu pliku (str. 144) sugeruje wybór Kantyków w odpowiednie dni tygodnia (dzisiaj np. powinniśmy odmówić nr 14. Kyrie pantokrator).
7. Drugie czytanie - czytamy zgodnie z ustaleniem Ewangelię. Wprowadzamy tekst w ten sam sposób, dziękczynienie za lekcje możemy zmodyfikować i przy Ewangelii odpowiedź może brzmieć: Oto Słowo Pańskie - Chwała Tobie Chryste.
8. Drugi Kantyk - następuje po drugim czytaniu (w razie trzech czytań Kantyki odmawia się tylko po pierwszym i drugim czytaniu, tj. z ST i NT, ale po Ewangelii przechodzi się dalej). Zgodnie z tabelką może to być 16. Benedictus Dominus.
9. Credo Apostolskie - po czytaniach wypowiada się na stojąco Credo jako wyznanie wiary na usłyszane Słowo. Credo znajdziemy po Kantykach na str. 96.
10. Pozdrowienie, Modlitwa Pańska i prośby - znajdujemy się na str. 97 u początku ostatniej, trzeciej sekcji oficjum - Modlitw. W kościele zazwyczaj pozostaje się na stojąco od tego momentu do zakończenia. Należy wypowiedzieć całe pozdrowienie samemu (życząc tym, którzy być może modlą się również w tym czasie, obecności Pańskiej) i odmówić Ojcze nasz. Potem maja miejsce 2 zestawy krótkich modlitw wstawienniczych, których używa się na zmianę w kolejne dni (zestaw B to końcówka Kantyku 21.).
11. Kolekty - należy odmówić 3 kolekty: Kolektę dnia, jedną z kolekt wymienionych pod nią oraz Kolektę o misje. Kolekta dnia to po prostu kolekta z poprzedniej niedzieli (możesz ją znaleźć w tym temacie). Co do drugiej kolekty, wybieramy jedną z tych, które mają przypisany dzień, natomiast dnia od poniedziałku do czwartku możemy przypisać kolektom od tej o odnowę życia do tej o prowadzenie. Wreszcie wybieramy jedną z kolekt o misje i odmawiamy ją (trzecia z nich jest szczególnie stosowna w piątki).
12. Zamykające modlitwy - tu znajduje się miejsce na nasze dodatkowe prośby, wstawiennictwa i dziękczynienia, po czym wypowiadamy Powszechne dziękczynienie lub Modlitwę św. Jana Chryzostoma albo obie te modlitwy.
13. Końcowe błogosławieństwo - wypowiadamy błogosławieństwo, które można poprzedzić i zakończyć podwójnym Alleluja. Zamykamy modlitwę jednym ze wskazanych zdań.
Koniec.
Dlaczego miałbym modlić się w ten sposób?
Odpowiedzi jest wiele. M.in. dlatego, że modlitwa ta udziela każdego ranka modlącemu się potężnego ładunku Słowa Bożego w różnych formach oraz przekuwa je w modlitwę, prośbę, dziękczynienie, uwielbienie, rozważanie dzieł Bożych. Codzienna modlitwa poranna łączy nas z innymi we wstawiennictwie o Kościół i świat, jednoczy wokół tych samych tematów, słów, próśb. Wreszcie jest małym nabożeństwem w ciągu tygodnia.
Co to jest?
Powyższy plik to tłumaczenie fragmentu Modlitewnika powszechnego (The Book of Common Prayer) wydania amerykańskiego z 1979 roku. Zawiera tekst liturgicznej modlitwy porannej (według drugiego z proponowanych rytów), którą odprawia się w kościołach anglikańskich rano w niedzielę i w inne dni tygodnia w zależności od parafii. Powszechnie jednak jest ona stosowana jako podstawa do prywatnej liturgii godzin - prywatnej w tym sensie, że odmawia się ją samemu, z rodziną czy bliskimi np. w domu, jednak ze względu na jeden tekst łączy się w ten sposób z modlitwą Kościoła. Tekst owego nabożeństwa skupia się na Słowie Bożym i modlitwach wstawienniczych oraz dziękczynnych oraz jest zależny od dnia tygodnia i pory w roku liturgicznym.
Jak tej modlitwy używać samemu?
To bardzo proste. Poniżej znajduje się wyszczególnienie części modlitwy porannej oraz sposób ich realizacji. Na wstępie należy powiedzieć, że w prywatnej modlitwie sam modlący odczytuje również teksty przeznaczone dla oficjanta.
1. Zdanie otwierające - na samym początku odczytuje się zdanie z Pisma odnoszące się do aktualnego okresu w roku liturgicznym. Jeśli mamy do dyspozycji kilka zdań, czytamy kolejne w następujące po sobie dni, a potem zaczynamy od początku. W okresie zwykłym czyta się zdania z sekcji "W każdym czasie".
2. Wyznanie grzechów (str. 79) - jak widnieje przed tekstem wyznania można je pominąć. Jeśli jednak je odmawiamy do dyspozycji jest dłuższe i krótsze wprowadzenie. Zazwyczaj wyznanie grzechów wypowiada się na klęcząco lub stojąco. Warto skorzystać z sugerowanej chwili ciszy, by pomyśleć nad tym, co wymaga naszej pokuty. Zgodnie ze wskazaniem pod tekstem rozgrzeszenia na str. 80 powinniśmy w owym tekście zamieć zaimki "wami, wam, was, wasze" na "nami, nam nas, nasze".
3. Wezwanie - dalej na stronie 80 znajduje się wskazanie do wstania. Można to zrobić, można również siedzieć. Jeśli jest się samemu, wypowiada się obie sekcje dla oficjanta i ludu (Panie, otwórz wargi moje), po czym następuje Gloria Patri z załączonym Alleluja za wyjątkiem Wielkiego Postu (czyli dzisiaj byśmy Alleluja pominęli). Nadchodzi czas na właściwe Wezwanie, które jest fragmentem Pisma wzywającym do modlitwy i uwielbienia. Najpierw wybieramy odpowiednią antyfonę znowu stosowną do pory roku liturgicznego czy okazji (w okresie zwykłym z sekcji "W inne niedziele i dni tygodnia"), a potem wybieramy jedno z Wezwań: Venite (Ps 95:1-7), Jubilate (Ps 100) lub Pascha nostrum (z różnych fragmentów NT, odmawiany najczęściej w okresie wielkanocnym). Wezwanie kończymy powtórzeniem wybranej antyfony.
4. Psałterz - czas przeczytać przeznaczony na dany dzień Psalm. Czytania do modlitwy można zaczerpnąć z jakiegokolwiek lekcjonarza, można jednak skorzystać z codziennego lekcjonarza BCP tutaj (trzeba zjechać na dół za lekcjonarz na niedziele i święta) lub jeśli brakuje nam orientacji w roku liturgicznym, możemy zajrzeć na stronę taka jak ta i spisać sobie czytania na tydzień lub wydrukować. (Tutaj znajdziemy czytania na marzec, a na stronie głównej w sekcji Calendar view - czytania na najbliższe miesiące.) W razie korzystania z zalinkowanego lekcjonarza w pdf, poranne Psalmy to te przed asteriskiem (*) w czytaniach danego dnia.
5. Pierwsze czytanie - w podanych wcześniej źródłach znajdujemy czytania z Pisma na dany dzień (tam gdzie i Psalmy). Czytania pochodzą zwykle jedno z ST, drugie z NT, a trzecie z Ewangelii. Można czytać rano jedno, dwa, lub trzy. Załóżmy że czytamy dwa - ST i Ewangelię. Czytamy przepisany fragment z ST, dziękujemy za Słowo jak jest zapisane (Oto Słowo Pańskie - Bogu niech będą dzięki).
6. Pierwszy Kantyk - po czytaniu następuje Kantyk, który powinno się odmawiać na stojąco. Znajdują się na stronach 85-96 i zwyczajowo Kantyki 8-14 odmawia się po czytaniach z ST, a 15-21 po czytaniach z NT. Tabela na końcu pliku (str. 144) sugeruje wybór Kantyków w odpowiednie dni tygodnia (dzisiaj np. powinniśmy odmówić nr 14. Kyrie pantokrator).
7. Drugie czytanie - czytamy zgodnie z ustaleniem Ewangelię. Wprowadzamy tekst w ten sam sposób, dziękczynienie za lekcje możemy zmodyfikować i przy Ewangelii odpowiedź może brzmieć: Oto Słowo Pańskie - Chwała Tobie Chryste.
8. Drugi Kantyk - następuje po drugim czytaniu (w razie trzech czytań Kantyki odmawia się tylko po pierwszym i drugim czytaniu, tj. z ST i NT, ale po Ewangelii przechodzi się dalej). Zgodnie z tabelką może to być 16. Benedictus Dominus.
9. Credo Apostolskie - po czytaniach wypowiada się na stojąco Credo jako wyznanie wiary na usłyszane Słowo. Credo znajdziemy po Kantykach na str. 96.
10. Pozdrowienie, Modlitwa Pańska i prośby - znajdujemy się na str. 97 u początku ostatniej, trzeciej sekcji oficjum - Modlitw. W kościele zazwyczaj pozostaje się na stojąco od tego momentu do zakończenia. Należy wypowiedzieć całe pozdrowienie samemu (życząc tym, którzy być może modlą się również w tym czasie, obecności Pańskiej) i odmówić Ojcze nasz. Potem maja miejsce 2 zestawy krótkich modlitw wstawienniczych, których używa się na zmianę w kolejne dni (zestaw B to końcówka Kantyku 21.).
11. Kolekty - należy odmówić 3 kolekty: Kolektę dnia, jedną z kolekt wymienionych pod nią oraz Kolektę o misje. Kolekta dnia to po prostu kolekta z poprzedniej niedzieli (możesz ją znaleźć w tym temacie). Co do drugiej kolekty, wybieramy jedną z tych, które mają przypisany dzień, natomiast dnia od poniedziałku do czwartku możemy przypisać kolektom od tej o odnowę życia do tej o prowadzenie. Wreszcie wybieramy jedną z kolekt o misje i odmawiamy ją (trzecia z nich jest szczególnie stosowna w piątki).
12. Zamykające modlitwy - tu znajduje się miejsce na nasze dodatkowe prośby, wstawiennictwa i dziękczynienia, po czym wypowiadamy Powszechne dziękczynienie lub Modlitwę św. Jana Chryzostoma albo obie te modlitwy.
13. Końcowe błogosławieństwo - wypowiadamy błogosławieństwo, które można poprzedzić i zakończyć podwójnym Alleluja. Zamykamy modlitwę jednym ze wskazanych zdań.
Koniec.
Dlaczego miałbym modlić się w ten sposób?
Odpowiedzi jest wiele. M.in. dlatego, że modlitwa ta udziela każdego ranka modlącemu się potężnego ładunku Słowa Bożego w różnych formach oraz przekuwa je w modlitwę, prośbę, dziękczynienie, uwielbienie, rozważanie dzieł Bożych. Codzienna modlitwa poranna łączy nas z innymi we wstawiennictwie o Kościół i świat, jednoczy wokół tych samych tematów, słów, próśb. Wreszcie jest małym nabożeństwem w ciągu tygodnia.
