PROTESTANCI

Istnieją dwie podstawowe formy „spowiedzi”: bezpośrednio do Boga lub w konfesjonale przez pośrednictwo księdza.
Która forma jest łatwiejsza?
Dlaczego musimy się spowiadać, skoro Bóg jest wszechwiedzący?
Dlaczego duchowni roszczą sobie prawo do odpuszczania grzechów?

O tym, jak na te tematy wypowiada się Pismo Święte i Jezus Chrystus, odpowiada teolog i pastor Marek Rakowski w rozmowie z doktorem Pawłem Szkołutem.
https://youtu.be/bdxDpvWgVds

Gdyby ktoś chciał się wypowiedzieć, to jest okazja...

Nagranie pochodzi z tego cyklu: Kontrowersje chrześcijańskie
https://www.youtube.com/playlist?list=P ... HtyCokDiV8

Zbyszekg4 pisze:Istnieją dwie podstawowe formy „spowiedzi”: bezpośrednio do Boga lub w konfesjonale przez pośrednictwo księdza.

Powiedz mi, proszę, skąd wytrzasnąłeś formę "bezpośrednio do Boga", skoro Chrystus i Apostołowie o niej nie uczyli?

Która forma jest łatwiejsza?

Ta, w której "spowiadasz się" "bezpośrednio" Bogu, bo Bóg nie powie ci, że źle zrobiłeś, nie palnie kazania na ten temat i nie ma zagrożenia, że powie "nie otrzymujesz rozgrzeszenia".

Dlaczego musimy się spowiadać, skoro Bóg jest wszechwiedzący?

Bo taką naukę przekazali nam Apostołowie.

Dlaczego duchowni roszczą sobie prawo do odpuszczania grzechów?

Ponieważ taką władzę otrzymali od Boga.

Rembov pisze:Powiedz mi, proszę, skąd wytrzasnąłeś formę "bezpośrednio do Boga", skoro Chrystus i Apostołowie o niej nie uczyli?

To cytat z opisu nagrania na YT.
Ale mam coś:
Act 8:20-24 bw
(20) A Piotr rzekł do niego: Niech zginą wraz z tobą pieniądze twoje, żeś mniemał, iż za pieniądze można nabyć dar Boży.
(21) Co się tyczy tej sprawy, to nie masz w niej cząstki ani udziału, gdyż serce twoje nie jest szczere wobec Boga.
(22) Przeto odwróć się od tej nieprawości swojej i proś Pana, czy nie mógłby ci być odpuszczony zamysł serca twego;
(23) widzę bowiem, żeś pogrążony w gorzkiej żółci i w więzach nieprawości.
(24) Szymon zaś odpowiedział i rzekł: Módlcie się wy za mną do Pana, aby nic z tego na mnie nie przyszło, co powiedzieliście.

Jak widać, po grzechu Szymona, Piotr mówi: chodź tu zaraz i się wypowiadaj, póki tu jestem!

Jednak tak nie czytamy...
A czytamy, że Piotr grzesznikowi Szymonowi mówi, aby o odpuszczenie grzechu prosił Pana...

Zbyszekg4 pisze:

Rembov pisze:Powiedz mi, proszę, skąd wytrzasnąłeś formę "bezpośrednio do Boga", skoro Chrystus i Apostołowie o niej nie uczyli?

To cytat z opisu nagrania na YT.
Ale mam coś:
Act 8:20-24 bw
(20) A Piotr rzekł do niego: Niech zginą wraz z tobą pieniądze twoje, żeś mniemał, iż za pieniądze można nabyć dar Boży.
(21) Co się tyczy tej sprawy, to nie masz w niej cząstki ani udziału, gdyż serce twoje nie jest szczere wobec Boga.
(22) Przeto odwróć się od tej nieprawości swojej i proś Pana, czy nie mógłby ci być odpuszczony zamysł serca twego;
(23) widzę bowiem, żeś pogrążony w gorzkiej żółci i w więzach nieprawości.
(24) Szymon zaś odpowiedział i rzekł: Módlcie się wy za mną do Pana, aby nic z tego na mnie nie przyszło, co powiedzieliście.

Jak widać, po grzechu Szymona, Piotr mówi: chodź tu zaraz i się wypowiadaj, póki tu jestem!

A masz gdzieś tam napisane "wyznaj grzechy Bogu"? Ja tu NIE WIDZĘ takiej wypowiedzi Apostoła, więc nie dorabiaj do jego wypowiedzi tego, czego w niej nie ma.

Słowo w słowo nie ma, ale czym jest prośba do Pana Boga skierowana w sprawie własnych grzechów, jeśli nie wyznaniem ich?... Piotr namawia Szymona do takiego kroku, by mógł być mu odpuszczony ten niecny zamysł jego... A kto grzechy odpuszcza? Bóg! Jak więc Szymon ma uzyskać odpuszczenie od Boga, jeśli by Mu nie wyznał grzechu?...
Czyli pośrednio o to tu chodzi: wyznaj grzechy Bogu! [nie musi być coś napisane literka po literce... sens można wywnioskować i bez tego; czy wszystko, co praktykujesz, masz tak literka po literce zapisane w Piśmie?? No bądź szczery, że nie, prawda?...]

Zbyszekg4 pisze:Słowo w słowo nie ma, ale czym jest prośba do Pana Boga skierowana w sprawie własnych grzechów, jeśli nie wyznaniem ich?

To już sobie dośpiewujesz. Doczytaj resztę Pisma Świętego:

1 Jn 1:9
9. Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, [Bóg] jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości.
(BT)

A komu wyznajemy? No cóż:

Jk 5:16
16. Wyznawajcie zatem sobie nawzajem grzechy, módlcie się jeden za drugiego, byście odzyskali zdrowie. Wielką moc posiada wytrwała modlitwa sprawiedliwego.
(BT)

Wyznaję grzechy Bogu przez Jezusa Chrystusa, a również mogę wyznawać "prawdziwemu bratu" w Chrystusie a nie "komuś" w drewnianej budce ...

Sebek pisze:Wyznaję grzechy Bogu przez Jezusa Chrystusa, a również mogę wyznawać "prawdziwemu bratu" w Chrystusie a nie "komuś" w drewnianej budce ...

Otóż to!
Grzechy wyznaje się osobom, które coś mają wspólnego z moimi winami (Bóg oraz ludzie, którym zawiniłem); wyznawanie grzechów przypadkowej osobie "w budce", jest mało sensowne, bo ten ktoś nie ma nic wspólnego z moimi grzechami!!

Szkoda jedynie, że ani Chrystus, ani Apostołowie nie uczyli, że aby uzyskać odpuszczenie grzechu przez Boga trzeba go wyznać człowiekowi, który ma z tym grzechem coś wspólnego.

Rembov pisze:Szkoda jedynie, że ani Chrystus, ani Apostołowie nie uczyli, że aby uzyskać odpuszczenie grzechu przez Boga trzeba go wyznać człowiekowi, który ma z tym grzechem coś wspólnego.

Tu wzajemne wyznawanie sobie grzechów: Łk 17:4 bw "A jeśliby siedemkroć na dzień zgrzeszył przeciwko tobie, i siedemkroć zwrócił się do ciebie, mówiąc: Żałuję tego, odpuść mu."

Tu jest mowa o tym, co TY masz zrobić, kiedy ktoś ciebie poprosi o wybaczenie zła wyrządzonego tobie, a nie o odpuszczaniu grzechów przez Boga. Nie mieszaj dwóch kwestii, bo to nie to samo.

Jeśli zawiniłem wobec Boga, to Boga proszę o wybaczenie, tak, jak proszę o to człowieka, wobec którego zawiniłem.
To proste!

Jeżeli coś ukradniesz, to masz winę i wobec człowieka, któremu wyrządziłeś zło, i grzech wobec Boga, bo złamałeś Jego przykazania. Wyznanie winy człowiekowi załatwi jedynie to, że on ci wybaczy, ale nie daje to jeszcze odpuszczenia grzechów przez Boga. To może załatwić wyłącznie wyznanie grzechu temu, kto ma władzę ich odpuszczania i zatrzymywania.

Rembov, to KRK interpretacja Biblii... (z tym wyznawaniem grzechów przypadkowej osobie, niby będącej pośrednikiem między ludźmi, a Bogiem; ja znam prawdziwego Pośrednika: Jezus się nazywa i z Jego pośredniczej łaski korzystam w sytuacji grzechu!).

Protestanci inaczej wierzą niż KRK, wiem, że Ci to przeszkadza, ale weź to na klatę, i... nie miej innych pośredników!

Zbyszekg4 pisze:Rembov, to KRK interpretacja Biblii... (z tym wyznawaniem grzechów przypadkowej osobie, niby będącej pośrednikiem między ludźmi, a Bogiem; ja znam prawdziwego Pośrednika: Jezus się nazywa i z Jego pośredniczej łaski korzystam w sytuacji grzechu!).

Jakiej "przypadkowej"? Bardzo konkretnej: Biskupowi lub prezbiterowi, który ma władzę odpuszczania i zatrzymywania grzechów. I nie jest to jakaś "intrepretacja", ale władza przekazana przez Chrystusa. Może powinieneś wreszcie przeczytać 20 rozdział Ewangelii świętego Jana w całości, a nie z pominięciem wersów 22-23?

Protestanci inaczej wierzą niż KRK,

Owszem, a ich wiara nie ma ŻADNEGO pokrycia w Biblii, bo w Piśmie Świętym, nie mówiąc już o nauczaniu ustnym Apostołów, zwyczajnie NIE ZAPISANO nauki, że aby uzyskać odpuszczenie grzechu, to trzeba go wyznać "bezpośrednio Bogu". Wręcz przeciwnie: Jasno i jednoznacznie napisano, że aby uzyskać odpuszczenie grzechów trzeba je wyznawać sobie nawzajem.