PROTESTANCI

Podzielę się pewnym tekstem, który pochodzi z tej książki: Samuel Chadwick, w: Arthur W. Pink, The Holy Spirit, Pensacola b.r., s. 75-76, w: http://www.biblesnet.com/Arthur%20W.%20 ... Spirit.pdf, 24 X 2016
a wklejam treść z tej strony:
http://adwent.pl/wp-content/uploads/201 ... -lb-07.pdf

Może to będzie takie przydatne by sobie tak we współczesnym języku, i w odniesieniu do codzienności, jaką mamy, spojrzeć w siebie, zadając pytanie: Czy mam OWOC DUCHA ŚWIĘTEGO?
======
Współcześnie Gal 5,22-23 mógłby „brzmieć następująco:
»Owocem Ducha jest
sympatyczne i miłe usposobienie,
pogoda i radosny nastrój,
spokojny umysł i dobre maniery,
wyrozumiała cierpliwość w wyprowadzających z równowagi sytuacjach i wobec strasznie denerwujących osób,
współczujące zrozumienie i taktowne pomaganie,
łaskawy osąd i wielkoduszna dobroczynność,
lojalność i wiarygodność w każdej sytuacji,
pokora każąca zapomnieć o sobie, by przynieść radość bliźnim,
oraz opanowanie i wstrzemięźliwość we wszystkim, co jest znakiem doskonałości.

Taki charakter jest owocem Ducha Świętego. Wszystko to jest zawarte w słowie owoc. Owoc ten rozwija się nie przez usiłowanie, ale przez trwanie; nie przez martwienie się, ale zaufanie; nie przez uczynki, ale przez wiarę«”
======
Dalej jest to 9 elementów owocu Ducha Świętego, ale opisane współcześnie, bo tradycyjnie - bez parafrazy - to brzmi tak:
Biblia Ewangeliczna EIB
Gal 5:22-23 eib
(22) Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność,
(23) łagodność, powściągliwość. Przy takich cechach nie potrzeba Prawa.

Biblia Paulistów (2008)
Gal 5:22-23 pau
(22) Natomiast owocem Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, dobroć, życzliwość, wierność,
(23) łagodność, opanowanie. Prawo tu nie jest potrzebne.

Biblia Warszawska (1975)
Gal 5:22-23 bw
(22) Owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność,
(23) łagodność, wstrzemięźliwość. Przeciwko takim nie ma zakonu.

Tradycyjnie czy nowocześnie... z czym macie najwięcej problemu, gdy się przyglądacie takiemu zestawowi cech charakteru, które Duch Święty chce w nas trwale zaszczepić?...
Może się ktoś odważnie wypowie...

Zbyszekg4 pisze:Współcześnie Gal 5,22-23 mógłby „brzmieć następująco:
»Owocem Ducha jest
sympatyczne i miłe usposobienie,
pogoda i radosny nastrój,
spokojny umysł i dobre maniery,
wyrozumiała cierpliwość w wyprowadzających z równowagi sytuacjach i wobec strasznie denerwujących osób,
współczujące zrozumienie i taktowne pomaganie,
łaskawy osąd i wielkoduszna dobroczynność,
lojalność i wiarygodność w każdej sytuacji,
pokora każąca zapomnieć o sobie, by przynieść radość bliźnim,
oraz opanowanie i wstrzemięźliwość we wszystkim, co jest znakiem doskonałości.

Zbyszek, a gdzie jest miłość?! Najważniejsza. Gdzie radość (tam gdzie pogodny nastrój)? Gdzie pokój? Czy cierpliwość jest tylko naszym zachowaniem wobec denerwujących sytuacji i ludzi? Jak mamy miłość, to nie denerwują A wierność, gdzie?

Żyję współcześnie a mimo tego nie mam problemu ze zrozumieniem tego wersetu w takiej formie jaki mamy zapisany.

Jaki łaskawy osąd? A może brak osądu będzie wyrazem miłości? Jakie.....yyyyy...... dobre maniery?

Cieszę się Kruszynko, że poddałaś analizie ten tekst... Na szczęście to tylko pewna autorska interpretacja, a nie dogmat, więc spoko... - ważne, żeby w ogóle być "do życia", jak to się mówi!

Ojej. Skąd ty znowu wytrzasnąłeś "toto"?
"Sympatycznych i miłych" ludzi masz wszędzie. Najczęściej sa to osoby ..... nie powiem.
"pogodny i radosny nastrój"... no zlituj się. Czego niby ma dotyczyć? Jak mi mąż kwiatki bez okazji przyniesie to mam dobry nastrój, nawet gdybym przed chwilą ulubiony wazonik potłukła...
"dobre maniery" - znajomy homoseksualista ma nienaganne. Podobno jestem "dobrze wychowana", ale jego maniery są idealne....
Dalej nie będę analizować, ale chciałabym, abyś trochę więcej myślał zamiast publikować każdą nowinkę.

a zauważyliście to ?

J 15: 7-8 Jeżeli we Mnie trwać będziecie, a słowa moje w was, poproście, o cokolwiek chcecie, a to wam się spełni. 8 Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami.

wg tego tekstu .....
To wydaniem owocu jest oddawaniem chwały Ojcu....

Aby oddać cześć daje sie kwiatki, świeczuszkl, piosenki, łażenie na kleczkach czy tańce, łądny ubior co niedziela.....bo religie taka forme temu nadają. I forma jaka by nie była może byc przerostem treśći nad formą.......zasłaniając sendo.... jakaś taka mechaniką i rutyna, może przyjść....


ale to taka tam dygresja. ktora wczoraj wieczorem podczas zastanawiania sie na tym tekstem przyszła......

"owoce ducha sa ściśle powiązane z oddawaniem chwały Ojcu."

Zbyszekg4 pisze:ważne, żeby w ogóle być "do życia", jak to się mówi!

Cokolwiek to znaczy, Zbyszek.

Wiele lat będąc wierzącą zmagałam sie z depresją, brakiem pokoju.
Aż uderzyły mnie słowa Jezusa :
J 15:5 bw "Ja jestem krzewem winnym, wy jesteście latoroślami. Kto trwa we mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo beze mnie nic uczynić nie możecie."
Wiesz, proste logiczne zdanie. Na jego podstawie mogłam wywnioskować, że albo nie trwam w Panu albo te słowa nie są prawdą.
Wybór raczej oczywisty pomiędzy tymi wariantami. To spowodowało, że zwróciłam się do Pana o wskazanie co na mojej drodze wiary jest kłamstwem, zwiedzeniem... A Pan wskazał i pokierował. Fantastyczna historia!

Dlaczego to mówię. Otóż czytając Pismo we "współczesnej" wersji (daję w cudzysłów, poniewać werset który zapodałeś jest współcześnie zrozumiały),
otóż czytając tę interpretację.....nie wiem czy doszłoby u mnie do takiej analizy logicznego zdania (a okazało się to dość przełomowym zdarzeniem!).
Pozostałabym w błogiej nieświadomości co do źródła problemu. Fragment o manierach nie wzbudziłby we mnie refleksji

I w takim kontekście, praktycznym - w moim przypadku - to "tłumaczenie" nie jest aż tak bardzo do życia.
Proszę Pana

Dlatego zawsze będę niechętna wobec grzebania w Słowie Bożym.

OK, przyjmuję na klatę krytykę, bo sam się zdziwiłem, że brak wprost miłości w tym zestawie...
Macie rację - więcej ostrożności (ale to naprawdę tylko literacka improwizacja kogoś; nie: objawiona treść z nieba!...)

Dążę do poprawy... więc po tym, jak zaczynając ten temat zacytowałem bardzo swobodną parafrazę Gal 5,22-23
obecnie zrobię coś odwrotnego: odwołam się do greki, do przekładu interlinearnego, aby po kolei przybliżyć wymienione przez apostoła elementy składowe owocu Ducha Świętego.

Właśnie: liczba pojedyncza - owoc! Nie owoce w liczbie mnogiej, ale w pojedynczej, co znaczy, że podane cnoty/cechy charakteru i zachowań ludzkich, mają współistnieć i razem tworzyć jeden owoc Ducha Świętego.
Pytanie: jak zatem jest z owocem, gdy ktoś ma np. radość, pokój i uprzejmość... a wybitnie brak mu np. cierpliwości?
Czy taka osoba ma owoc Ducha Świętego czy go nie ma?...
Ja bym odwołał się do ogrodnictwa: owoc na jabłoni nie dojrzewa w jeden dzień... - to trwa czas jakiś konieczny!
Zatem można by rzec (poprawcie, jeśli się mylę), że w/w osoba jest w trakcie dojrzewania jej owocu... - Duch Święty działa, pracuje nad osobą, dążąc do celu: pełnej dojrzałości owocu, w każdej jego składowej części...

A te "składowe części" owocu Ducha Świętego, tak oto po kolei zapisał apostoł Paweł:

1. MIŁOŚĆ - gr. αγαπη - agape. Występuje 116 razy w 106 wersetach NT.
Ten rodzaj miłości to raczej styl życia niż emocje i uczucia; to postawa nacechowana zawsze pozytywnym podejściem do innych - łącznie z wrogami (gdy Jezus mówi, byśmy miłowali wrogów, tam jest słowo "agapate", Strong 25, pochodzące od "agape"; to samo słowo (w formie "ēgapēsen") opisuje też Bożą miłość do ludzi, w Jan 3,16 - co jest bardzo pocieszające...).
Agape to najwyższa forma miłości (inna niż miłość przyjacielska, czy rodzicielska; wtedy w grece są inne słowa użyte) - istniejąca niezależnie od sytuacji.
To takie nastawienie trwałe: chcę dobra dla innych, choćby oni mi zło czynili... Jest to możliwe dla osoby trwającej w Chrystusie, która jest otwarta na Ducha Świętego, rozlewającego miłość w sercu (Rz 5,5).
W Gal 5,22 słowo "miłość" ma w Kodzie Stronga nr 26, a tu: http://biblia.oblubienica.eu/wystepowanie/strong/id/26 są wszystkie miejsca, gdzie to słowo występuje [tam też są podane miejsca w Septuagincie, stąd sumarycznie jest więcej niż tu podaję, bo tylko do NT się odnoszę].

2. RADOŚĆ - gr. χαρα - hara. Występuje 60 razy w 58 wersetach NT. Strong 5479: http://biblia.oblubienica.eu/wystepowan ... ng/id/5479
Chrześcijańska radość (bo jest też taka świecka, w końcu każdy z ludzi się umie czymś cieszyć, choćby oglądając kabaret) ma swoje zakorzenienie w Bogu i w tym, co On zbawiennego dla ludzi uczynił. Duchowa radość jest wynikiem aktywnej wiary.
To postawa wewnętrznej radości, pomimo zewnętrznych okoliczności, które wcale mogą nie skłaniać do radowania się... Np. Paweł apostoł siedząc w więziennej celi, pisze do Filipian: Radujcie się - uwaga - w Panu! (Flp 4,4). Prawdziwą radość daje Zbawiciel i trwanie w Nim!
Radość chrześcijańska nie jest samolubna, bo dąży do uszczęśliwiania innych...

3. POKÓJ - gr. ειρηνη - eirēnē. Występuje 92 razy w 86 wersetach NT. Strong 1515: http://biblia.oblubienica.eu/wystepowan ... ng/id/1515
Pokój to właściwe relacje międzyludzkie, ale też przyjazne nastawienie do całego stworzenia. Pokój to coś więcej niż brak wojny - to harmonia i dobrobyt życia codziennego; taka pełnia: nienaruszona i skończona (hebr. szalom).
Pokój to przede wszystkim rezultat zbawienia przyniesionego przez Jezusa (Ef 2,14-18), to skutek usprawiedliwienia z wiary (Rz 5,1).

4. CIERPLIWOŚĆ/WYROZUMIAŁOŚĆ - gr. μακροθυμια - makrothymia. Występuje 14 razy w 14 wersetach NT. Strong 3115: http://biblia.oblubienica.eu/wystepowan ... ng/id/3115
Cierpliwość to wytrwałość w docieraniu do celu; wytrzymywanie przeciwności w oczekiwaniu na wypełnienie się obietnicy. Chrześcijanin ma być tak cierpliwy w stosunku do bliźnich, jak Bóg jest cierpliwy względem chrześcijanina. Źródłem takiej cierpliwości jest On sam - Rz 15,5.
Cierpliwość to nieugięta postawa w drodze do dobrego celu. To znoszenie innych ludzi czy okoliczności nawet kosztem osobistych trudności.

5. UPRZEJMOŚĆ/ŁAGODNOŚĆ - gr. χρηστοτης - chrēstotēs. W NT to słowo występuje 10 razy w 8 wersetach. Strong 5544: http://biblia.oblubienica.eu/wystepowan ... ng/id/5544
Uprzejmość - postawa cechująca się życzliwością, grzecznością, przyjaznym stosunkiem do ludzi, także tych, co popełniają błędy i mają swoje wady.

6. DOBROĆ - gr. αγαθωσυνη - agathōsynē. Występuje 4 razy w 4 wersetach NT. Strong 19: http://biblia.oblubienica.eu/wystepowanie/strong/id/19
Dobroć - kierowanie się w postępowaniu życzliwością, chęcią niesienia pomocy. To miłość w działaniu!

7. WIERNOŚĆ - gr. πιστις - pistis. Występuje w NT 244 razy w 228 wersetach. Strong 4102: http://biblia.oblubienica.eu/wystepowan ... ng/id/4102
Wierność to konsekwencja w postępowaniu i przekonaniach nawet w trudnych lub niewygodnych okolicznościach. Wierność oznacza wiarygodność/niezawodność/solidność - czynienie tego, co się obiecało.

8. ŁAGODNOŚĆ/UPRZEJMOŚĆ - πραοτης - praotēs. Występuje 9 razy w 9 wersetach NT. Strong 4236: http://biblia.oblubienica.eu/wystepowan ... ng/id/4236
Łagodność czyli cichość nie jest słabością! Nie jest tchórzostwem, ani brakiem przywództwa (Mojżesz, nazwany najskromniejszym, był silnym przywódcą Izraela). Łagodność to poddanie się woli Bożej; podatność na przyjmowanie nauki; zdolność do znoszenia drugich. To zewnętrzny wyraz wewnętrznej wiary i zaufania pokładanego nie w sobie samym, ale w Bożej mocy, która działa w wierzącym.

9. OPANOWANIE/WSTRZEMIĘŹLIWOŚĆ - gr. εγκρατεια - egkrateia. Występuje 4 razy w 3 wersetach NT. Strong 1466: http://biblia.oblubienica.eu/wystepowan ... ng/id/1466
Wstrzemięźliwość (samokontrola, opanowanie, panowanie nad sobą) - to panowanie nie tylko nad tym, co jemy lub pijemy, ale nad wszystkimi sprawami w naszym życiu. Osoba panująca nad sobą, nadaje się do służenia innym.

Podsumowując, można stwierdzić, że nie bez przyczyny na liście tworzącej owoc Ducha Świętego, na pierwszym miejscu znajdujemy miłość - ponieważ miłość jest jak klej, który spaja wszystkie inne cnoty owocu Ducha w całość i nadaje autentyczność wszystkiemu, co robimy.
W pewnym sensie wszystkie inne cechy, wymienione przez apostoła w Gal 5,22-23 należy postrzegać jako elementy miłości.
To dlatego swoją myśl, Paweł kończy słowami: "Przeciw takim /cnotom/ nie ma Prawa." (BT)
Nie ma Prawo nic do zarzucenia komuś, kto miłuje (pierwszy element owocu Ducha Świętego) i następnie realizuje dalsze elementy od radości, poprzez pokój, cierpliwość... aż do opanowania - bo jak czytamy w Rz 13,10 BT: "Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa."

I takiej postawy, takiego chrześcijańskiego praktycznego życia należy sobie i innym życzyć! - wiedząc, że to jest do realizacji na drodze trwania w Chrystusie (Jn 15).

"Przeciw takim /cnotom/ nie ma Prawa." (BT)

To dopisane "cnotom" zmienia nieco znaczenie.

Nic nie zmienia jak odczytasz wers z kontekstem.

Torcik pisze:"Przeciw takim /cnotom/ nie ma Prawa." (BT)

To dopisane "cnotom" zmienia nieco znaczenie.

Tu: http://biblia.oblubienica.eu/interlinea ... 23/param/1 masz interlinię. Nie ma w grece słowa "cnota" (sensie cnota charakteru), ale akurat dodanie tego słowa nie jest, uważam, czymś złym bo skoro wcześniej Paweł wylicza 9 - no właśnie: co on wylicza? Czy to są cnoty charakteru? Jak uważasz, Torciku?...

A wtaroje pytanie: Jak słowo dodane zmienia "nieco znaczenie", jak piszesz... Rozwiń, proszę myśl...

Dopisując "cnota" skupiamy uwagę na cechach i tylko na nich, ale tu chodzi o ludzi. Tak to rozumiem. Przeciwko takim LUDZIOM nie ma Prawa (Zakonu).

Przeczytaj to w kontekście, a nie wyrwany z niego jeden wers, a dostrzeżesz, że nic się nie zmienia.

Rembov pisze:Przeczytaj to w kontekście, a nie wyrwany z niego jeden wers, a dostrzeżesz, że nic się nie zmienia.

Po namyślę, stanę nieco po stronie Torcika (choć słodyczy nie lubię aż tak bardzo), i podam przekład dosłowny:
Przekład Dosłowny (2002)
Gal 5:19-24 bpd
(19) Wyraźne natomiast są uczynki ciała, a mianowicie: nierząd, nieczystość, rozpusta,
(20) bałwochwalstwo, czary, nieprzyjaźnie, spór, zazdrość, wybuchy gniewu, samolubstwo, poróżnienia, odstępstwa,
(21) zawiści, zabójstwa, pijaństwa, hulanki i tym podobne; o tych zapowiadam wam, jak już zapowiedziałem, że ci, którzy takie rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie odziedziczą.
(22) Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność,
(23) łagodność, wstrzemięźliwość. Przeciw takim nie ma Prawa.
(24) A ci, którzy (należą do) Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało wraz z namiętnościami i żądzami.

Widać, że jednak bardziej o osoby chodzi...
w.21: ŻE CI
w.23: PRZECIW TAKIM
W.24: A CI

Różnie to polskie przekłady oddają: http://biblia.apologetyka.com/read?utf8 ... m=&codes=1

Torciku, przekład baptysty P. Zaremby tak ma:
Biblia Ewangeliczna EIB
Gal 5:19-24 eib
(19) Wiadomo, co bierze się z ciała: nierząd, nieczystość, rozpusta,
(20) oddawanie czci bożyszczom, wróżbiarstwo, wrogość, kłótliwość, zazdrość, porywczość, zaczepność, krnąbrność, brak troski o jedność,
(21) zawiść, chęć mordu, pijaństwo, rozpasanie i tym podobne. Zapowiadam wam teraz, tak jak czyniłem to wcześniej, że ci, którzy się tych rzeczy dopuszczają, nie odziedziczą Królestwa Bożego.
(22) Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność,
(23) łagodność, powściągliwość. Przy takich cechach nie potrzeba Prawa.
(24) A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało wraz z jego namiętnościami oraz pragnieniami.

Jak widzisz ten przekład bliższy tysiąclatce niż warszawskiej Biblii. Nawet BT jest bardziej dokładna bo słowo w nawias wzięła...

Rembov pisze:Przeczytaj to w kontekście, a nie wyrwany z niego jeden wers, a dostrzeżesz, że nic się nie zmienia.

Zasiales we mnie warpliwosc i przeczytalam kolejny raz dostepne mi przeklady. Jest tsk, jak pisalam. Dotyczy to ludzi, a nie owocow. pisze z komorki i nie wstawiam cytatow. cZytalam teraz Bw, przeklad z wydawn. wrota nadziei i Bg. Jutro moge powklejac cytaty. Moze ktos zechce sie wlaczyc i sprawdzic, ale moim zdaniem, slowko _owoc_ ma tu moc zmieniajaca przeslanie