Dar języków i wątpliwości

[andevi]

No dla mnie niedowiarstwo, to niedowiarstwo i może mieć różne podłoża, od nie uznawania Biblii pod kątem wiarygodności, po nie istnienie Boga.

A, czyli sam sobie zinterpretowałeś, że skoro owa osoba przeprasza Boga za niedowiarstwo, znaczy to z całą pewnością, że :
- podważa wiarygodnośc Biblii
- podważa istnienie Boga

I co jeszcze?

Hm, bracie, zdaje się, że to Ty sam masz poważny problem. Wiesz już, z czym?

Taki, który ma dar, taki czy siaki, MOŻE mieć wątpliwości.
Np czy słowo, które otrzymał, rzeczywiście pochodzi od Pana, a może z jego własnego ducha, a może wręcz od złego.
Czy taka albo inna nauka jest biblijna?
Czy ten albo inny pastor/starszy prowadzi ludzi we właściwym kierunku, a może zwodzi?
Czy to, co robię, wypływa z miłosci Boga, miłości bliźniego i posłuszeństwa Słowu, czy moich własnych dobrych chęci?
Itd.itp..

Zapytaj tego brata/siostrę w czym problem i za co konkretnie przeprasza Boga, to i Ty nie będziesz miał wątpliwości, że grzechy trzeba wyznawać, zgodnie z Biblią sobie nawzajem
Nie zapomnij wyznac własnego i prosić go o przebaczenie

[Ferdek]

No dla mnie niedowiarstwo, to niedowiarstwo i może mieć różne podłoża, od nie uznawania Biblii pod kątem wiarygodności, po nie istnienie Boga.

A, czyli sam sobie zinterpretowałeś, że skoro owa osoba przeprasza Boga za niedowiarstwo, znaczy to z całą pewnością, że :
- podważa wiarygodnośc Biblii
- podważa istnienie Boga

Nic sobie nie zinterpretowałem, tylko dałem tylko przykłady że to może być, ale nie musi i zapytałem na forum o co tu chodzi? A przyczyny mogą być inne przecież. Nie zmienia to faktu, że niedowiarstwo to podważanie darów jakie ktoś otrzymał. Nie sądzisz? Modli się ktoś językami które uważa, a wręcz powinien mieć pewność że dostał od Boga i zarazem ma wątpliwości co do wiary, czy to nie wygląda na sprzeczność? Bo albo wierzy w Boga i w dary iiii, tym bardziej dzięki nim w Boga, albo sobie ubzdurał dar.

Hm, bracie, zdaje się, że to Ty sam masz poważny problem. Wiesz już, z czym?

Własnie się zastanawiam nad tym pytaniem i odpowiedź nasuwa mi się jedna, moim problemem jest dociekliwość i unikanie dawania się wkręcać.
Od razu powiem, że nie podważam istnienia dziś darów, broń Boże, ale patrze trzeźwo na to co się dzieje i dlatego zapytałem na forum o co w tym chodzi. Być może się nie rozumiemy, ale myślę że pisze dosyć dokładnie w czym rzecz, tyle tylko, że jakoś jest to pomijane w odpowiedziach.

Taki, który ma dar, taki czy siaki, MOŻE mieć wątpliwości.

A nie powinien, bo w końcu sam mówi że ma go od Boga. Czyli co? Ma od Boga co do którego ma wątpliwości?

Zapytaj tego brata/siostrę w czym problem i za co konkretnie przeprasza Boga, to i Ty nie będziesz miał wątpliwości, że grzechy trzeba wyznawać, zgodnie z Biblią sobie nawzajem

A po co? I co nazywasz grzechem? Moje pytania? Równie dobrze mogę zapytać o coś co ktoś zrobił i to tez będzie grzechem?

Nie zapomnij wyznac własnego i prosić go o przebaczenie

Próbuję rozwikłać zagadkę posiadania daru i negowania go zarazem przez niedowiarstwo, to mam wyznać? Za to mam prosić o przebaczenie? A czy ja kogoś znieważyłem?

Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie zapytać bezpośrednio, ale wydaje mi się że wiem w czym rzecz, bo nawet strach przed śmiercią czyni z chrześcijanina posiadającego Boży dar, nielojalnego wobec Pana. Pan objawia mu swego Ducha, a on ma nadal wątpliwości. To jest chore.