Pieniądze w małżeństwie

[Amarylis]

Pieniądze w małżeństwie.

Czy pieniądze w małżeństwie powinny być wspólne? Czy uważacie, że jest coś niewłaściwego w tym, że oboje małżonkowie mają osobne konta i swoje pieniądze - a razem zrzucają się na większe wydatki, rachunki oraz jedzenie? Jak jest w Waszych małżeństwach i dlaczego?

[Oberyn.]

Nie jestem w związku małżeńskim jeszcze, ale przedstawię swoją opinię. U mnie w domu konto byłoby wspólne, a domem zarządzała by moja żona. Dlaczego? Bo ona najlepiej wie co kupić do jedzenia, do łazienki i toalety i inne podstawowe rzeczy. Gdyby przyszedł większy wydatek, to planowalibyśmy wspólnie i wspólnie podejmowali decyzję np. zakup jakiegoś sprzętu czy samochodu. U mnie w domu taki model panuje i się sprawdza. Mama zarządza domem, a większe zakupy są planowane z udziałem całej rodziny czyli rodzice + dzieci.

[Ian]

Hmm, ja od niedawna jestem w związku małżeńskim i moim zdaniem system jaki przyjmie małżeństwo nie ma wielkiego znaczenia. To co jest ważne to postawa małżonków do tych pieniędzy - czyli kasa jest po to by z niej korzystać w mądry sposób. A jak to sobie technicznie rozwiążą to bez znaczenia. Jest potrzeba kupna czegoś większego - wspólna rozmowa, decyzja i kupno.

[Noemi]

u mnie mielismy oddzielne konta, to wynikalo z przelewu pensji ,ale kazde z nas bylo upowaznione do współmałżonka czyli kupka byla wspolna ,wiec automatycznie wszystkie wydatki tez byly regulowane wspolnie .
Swoje pieniadze tez sa potrzebne ,ale nie oznczalo to dla nas ukrywanie kwot przed soba ,tylko zwyczjnie pare groszy zawsze trzeba miec w portfelu

[Iv]

W moim małżeństwie jest podobnie do tego jak napisał Oberyn i faktycznie się sprawdza.
Ja osobiście nie patrzę w sposób: Ty zarobiłeś, ja zarobiłam. Tylko my wspólnie mamy tyle i tyle. Niezależnie od tego kto przynosi do domu więcej pieniędzy, od chwili zawarcia związku małżeńskiego wszystko co mamy jest wspólne.
Jeśli chodzi o osobne pieniądze i tzw zrzucanie się na jedzenie, rachunki itd. Jakoś nie mogę sobie tego wyobrazić w praktycznym wymiarze życia rodzinnego. Przecież nie każdy zarabia tyle samo, nawet jeśli pracuje tyle samo godzin w tygodniu. I nie każdy ma takie same "wydatki". Nie wyobrażam sobie jak miałoby to funkcjonować np gdy pojawi się dziecko. BTW taki system kojarzy mi się bardziej ze współlokatorami, nie z małżeństwem.

[ace]

Popieram wspólne konto i pieniądze. W końcu po ślubie stajemy się jednym ciałem i jesteśmy za siebie nawzajem odpowiedzialni. Poza tym małżeństwo opiera się na zaufaniu i miłości, więc ufam żonie, że nie wyda wszystkich pieniędzy na kosmetyczkę

Jeżeli ktoś obawia się współdzielenia pieniędzy z żoną / mężem to powinien się zastanowić:

1. Czy aby na pewno jest w związku z odpowiednią osobą - bo nie ufa drugiej osobie
2. Czy przypadkiem pieniądze nie stały się jego osobistym bożkiem - bo troszczy się bardziej o stan konta niż o potrzeby swoich bliskich

[Velure]

Znam małżeństwo mające wspólny "sejf". Niestety w posiadaniu kluczyka do skarbczyka jest tylko mąż. Żona dostaje zaskórniaki na konkretne wydatki, zdarzało się, że nie miała w pracy złotówki na drożdżówkę i soczek. Kiedyś przyznała się, ze uzbierała 5 zł i kupiła sobie orzeszki w czekoladzie. I to nie historia z palca wyssana, ale napisało ją życie. Wśród znajomych koleżankę okrzyknięto Niewolnicą Isaurą. Oboje wspomnianych małżonków zarabia przyzwoicie i są w średnim wieku.

[andevi]

Jesteśmy małżeństwem od 10 lat. Mamy trójkę małych dzieci, które wymagają opieki, więc ja jako mama pracuję w domu, mąż natomiast przejął rolę jedynego żywiciela rodziny. Konto bankowe jest na jego imię, ale kartę płatniczą mam ja , jako że to ja robię zakupy dla domu (żywność, środki czystości, odzież, buty itp. ). Większe wydatki typu meble, remont, sprzęt , wczasy uzgadniamy razem. Jeśli mąż chce zrobić zakupy, on bierze kartę i kupuje to, co uważa, że jest potrzebne. Listy zakupów razem nie robimy.
No, jeśli nie ma dzieci, a oboje małżonkowie pracują i zarabiają, to myślę, że lepiej sprawdza się model z akademika, gdzie zrzuta jest na wspólne koszty, a reszta na własne potrzeby typu ciuchy, gadżety, hobby. Ale jeśli już jest rodzina, i dzieci też mają swoje potrzeby, to co? Dzieci też mają mieć własne konta?
U nas średniak dostaje już kieszonkowe. Co sobie uzbiera, to jego, nie musi się do garnuszka dokładać, hehe

[Ryszard]

Małzeństwo to wspólnota, jedno ciało więc i finanse musza być wspólne i to nie tylko formalnie na jednym koncie ale też jako wspólna decyzja wydawania ich. Tak jest u mnie, mamy jedno konto wspólne, planujemy wspólne wydatki, dzieląc część na wydatki stałe, jedzenie, mieszkanie benzynę a pozostałość wspólnie planujemy.

[Samolub]

Katoliczki i Ateistki są pazerne : D

[magda]

Mój mąz był taki w zwyczajach jak go nauczyli czyli chłop głowa rodziny i musi wszystko zapewnić rodzinie a żona ma niepracowac dopuki dzieci nie podrosną a jak już dzieciaki będa same sobie radzic np w wieku 9-10 lat to jak babina pjdzie sobie do roboty bo chce to i tak jej pensja jest dla niej i dzieci i moze z ensji kupować cos do domu jakieś drobiazgi , garnek , posciel czy firanke dzieciom zabawki czy jakiś ciuch ale zawsze uwazał ze całe utrzymanie domu jest na karku głowy rodziny, tak ze ja nawet nie wiedziałam ile zarabie i co to jest bulenie za rachunki. Bywałam zdziwiona przy wypełnianiu wspólnego pitu ze on płaci 35% podatku czy jak poszlismy kupować samochód to myślałam ze na raty a tu od ręki zapłacił troche to było zaskakujące że on sie tak stara nam zapewnic wszystko. Jak umarł to dopiero sie obudziłam z ręką w nocniku ze mam płacis np za prad i ze nie są to grosze a całkiem duzo cięgniemy tego prądu. No i mój żonaty syn tez powielił takie postępowanie . Wnuczka ma 8 lat , synowa nie pracuje zrobiła w tym czasie 2 fakultety zaocznie i teraz doktoat ciagnie tak z doskoku a tak to sie zajmuje głownie wnóczka a mój syn twardo sam zarabia płaci i ich utrzymuje , przejał to po ojcu bo widział ze to funkcjonuje dobrze, Starszy to nie wiem bo sie dopiero w kwietniu żeni. Ale wygląda na to ze też tak zrobi, bo już zapowiada . Najgorzj uważam jest tak że kobieta rodzi dziecko i oddaje do złobka lub przedszkola i goni do roboty a dzieciaki wychowuje społeczeństwo niechrzescijańskie , to dopiero lipa.

[konto skasowane]

Pierwsze trzy lata można posiedzieć w domu z dzieckiem ale potem lepiej zabrać się za pracę bo można łatwo wypaść z rynku i być niezdolnym do pracy. Uzależnianie się całkowicie od pensji męża ma właśnie taką wadę, że gdy go zabraknie, kobieta zostaje z dziećmi i jest już właściwie zdana na łaskę bo nic samemu nie potrafi zrobić. Pójdzie do pracy i nie wytrzyma psychicznie pracy na akord, mobbingu, niskiej pensji etc

[magda]

Dlatego właśnie pracuję u siebie i świetnie sobie dałam rade wiec nie jest to złe dziecko i jego wychowanie jest nieporównywalnie ważniejsze niz praca i pieniądze.