Jak powinni zwracać się do siebie chrześcijanie?

[Roxar123]

Biblia (…) mówi wyraźnie: Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym
ojcem (Mt 23, 9). Słowa te są proste i wyraźne: nikogo. Nie ma tu żadnych
półprawd i półśrodków: że my tylko w rodzinie, że to przecież rodzice, a do
rodziców jakże inaczej.
Nikogo. Nikogo na ziemi. O ile więc chrześcijanin może używać wobec swojej rodzicielki tytułu matka, o tyle zwracanie się do rodziciela słowami ojciec lub tato
(także tatuś) jest niebiblijne, mało tego, wprost sprzeczne z jasnym, prostym i oczywistym
tekstem Biblii. Koniec z bałwochwalstwem: żadnych więcej ojców i tatusiów! Czysty kult
dla Ojca niebieskiego jest najważniejszy. Co jest w końcu ważniejsze: pozornie rodzinne
zwyczaje czy Biblia. Jak nikogo, to nikogo.
Warto też zwrócić uwagę na głęboko sprzeczne z Biblią obyczaje panujące wśród
polskich chrześcijan, uważających się rzekomo za biblijnych. Mówimy o kimś: to pan
Kowalski; wołamy do kogoś: panie Kwiatkowski. I to mają być biblijni chrześcijanie.
Przecież Biblia mówi wyraźnie: dla nas istnieje jeden Pan, Jezus (1 Kor 8, 6). Słowa te są
wyraźne i jasne: jeden to nie dwóch ani nie trzech. Chyba każdy potrafi liczyć do jednego.
A my uczyniliśmy sobie miliony panów! Czas na powrót do Biblii! Koniec z
bałwochwalstwem: koniec z tymi panami i paniami, którzy odbierają kult właściwy Ojcu
niebieskiemu. Co jest ważniejsze: towarzyskie obyczaje i konwenanse czy Biblia.
Zapyta ktoś: to jak zwracać się do osób, z którymi nie chcemy być na ty? Oczywiście
wracając do właściwych, biblijnych sposobów, odseparowanych od zwyczajów tego świata,
od bałwochwalczych panów. Oto czytamy w Biblii jak wyrażał się Apostoł: Tytus, mój
towarzysz (Ga 2, 3); albo: nasz towarzysz broni, Archip (Flm 2); czy wreszcie: Tytus jest
moim towarzyszem (2 Kor 8, 23). Najważniejszy tekst znajduje się jednak niewątpliwie w
2 Kor 8, 19: został on ustanowiony towarzyszem. Sama Biblia ustanawia więc Tytusa
towarzyszem (a nie jakimś niebiblijnym panem). Dlatego, zwracam się z apelem: od dziś,
by nie naruszyć powagi Biblii, zwracajmy się do siebie, między prawdziwie i biblijnie
wierzącymi, za pomocą zwrotu: towarzyszu.

Autorem tekstu jest ksiądz biskup Andrzej Siemieniewski (żeby nie było wątpliwości: jest on jak najbardziej humorystyczny i nie należy traktować go poważnie).

[Nick]

Kiedys pewna siostra chciala sie przywitac, wyciagnela reke i mowi:

-Chwala Panu!
Ja jej na to:
-Chwala Pani!

Mina siostry- bezcenna

[Crussing]

nie podoba mi się zwracanie w niektórych zborach do innych dzień dobry jest to świecki zwrot a lepiej jest oddać Bogu chwałę.

Ze co? Jeszcze dodaj, ze mowiac ''dzien dobry'' wychwala sie szatana.
Najwazniejsze to przywitac sie z zyczliwoscia, a sama forma nie ma znaczenia. Chwale Bogu nalezy oddawac czynami, bo same slowa sa niczym.

[Crussing]

Crussing, ale ten zwrot odróżnia ludzi nie wierzących od wierzących, u nas jest to powszechne i nikt nie wita się dzień dobry, uważam że jest to bardzo dobre, byłam w zborze gdzie każdy wygląda jak świecki człowiek i wita się człowiek i było to dziwne.

To dobra forma, ale nie najwazniejsza. Najbardziej liczy sie zyczliwosc, wiec czy bedzie ''Chwala Bogu'' czy ''Dzien dobry/czesc/witajcie'' juz nie ma znaczenia.

[kruszynka]

byłam w zborze gdzie każdy wygląda jak świecki człowiek i wita się człowiek

Jak wygląda świecki człowiek?

[Nick]

I to jest prawda, kiedys słuchałam kazania Waldemara Czerniejewskiego i mówił że w Stanach to nawet na ulicy można poznać chrześcijankę, i choć żyjemy w Polsce to ja myślę że chrześcijanka która na prawde chce się podobać Bogu zawsze w jakiś sposób będzie się odznaczać od tego świata.

A wiesz, że właśnie dałaś mi pomysł na nowy biznes? Dzięki

[Małgorzata]

No tak: spódnice, chusty na głowach, brak makijażu i biżuterii - to obraz chrześcijanki, a czyj to obraz: "wisi mi to jak wszystko zresztą" ??

[Małgorzata]

Tylko który pogląd jest twój, bo one się wykluczają?

[Małgorzata]

makijaż lekki

Znasz granicę między lekkim, średnim a mocnym?

chustki są nakazem Boga

Tylko nie dla chrześcijanki żyjącej pod Łaską.