Efendi pisze:A co z wersetem, który mówi że prędzej wielbłąd przejdzie przez ucho igielne niż bogaty do Nieba?
Ja bym ludzi bogatych podzielił na 2 kategorie:
A - osoby przywiązane do swojego bogactwa
B - osoby nieprzywiązane do swojego bogactwa.
Paweł napisał:
1Tym. 6:6-21 bw
(6) I rzeczywiście, pobożność jest wielkim zyskiem, jeżeli jest połączona z poprzestawaniem na małym.
(7) Albowiem niczego na świat nie przynieśliśmy, dlatego też niczego wynieść nie możemy.
(8) Jeżeli zatem mamy wyżywienie i odzież, poprzestawajmy na tym.
(9) A ci, którzy chcą być bogaci, wpadają w pokuszenie i w sidła, i w liczne bezsensowne i szkodliwe pożądliwości, które pogrążają ludzi w zgubę i zatracenie.
(10) Albowiem korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy; niektórzy, ulegając jej, zboczyli z drogi wiary i uwikłali się sami w przeróżne cierpienia.
(11) Ale ty, człowiecze Boży, unikaj tego, a zabiegaj o sprawiedliwość, pobożność, wiarę, miłość, cierpliwość, łagodność.
(12) Staczaj dobry bój wiary, uchwyć się żywota wiecznego, do którego też zostałeś powołany i złożyłeś dobre wyznanie wobec wielu świadków.
(13) Nakazuję ci przed obliczem Boga, który wszystko ożywia, przed obliczem Chrystusa Jezusa, który przed Poncjuszem Piłatem złożył dobre wyznanie,
(14) abyś zachował przykazanie bez skazy i bez nagany aż do przyjścia Pana naszego Jezusa Chrystusa,
(15) które we właściwym czasie objawi błogosławiony i jedyny władca, Król królów, Pan panów,
(16) jedyny, który ma nieśmiertelność, który mieszka w światłości niedostępnej, którego nikt z ludzi nie widział i widzieć nie może; jemu niech będzie cześć i moc wieczna. Amen.
(17) Bogaczom tego świata nakazuj, ażeby się nie wynosili i nie pokładali nadziei w niepewnym bogactwie, lecz w Bogu, który nam ku używaniu wszystkiego obficie udziela,
(18) ażeby dobrze czynili, bogacili się w dobre uczynki, byli hojni i chętnie dzielili się z innymi,
(19) gromadząc sobie skarb jako dobry fundament na przyszłość, aby dostąpić żywota prawdziwego.
(20) Tymoteuszu! Strzeż tego, co ci powierzono, unikaj pospolitej, pustej mowy i sprzecznych twierdzeń, błędnej, rzekomej nauki,
(21) do której niejeden przystał i od wiary odpadł. Łaska niech będzie z wami. Amen.
Jak widać jeśli ktoś podpada pod grupę
A, to miłuje pieniądze/bogactwo/dostatek, i pokłada nadzieję w tym niepewnym bogactwie...
Osoby z grupy
B, mają swoje bogactwo, ale czynią za jego pomocą dobro - hojnie dzielą się z innymi, i gromadzą sobie skarb w niebie...
Odnośnie podanego zwrotu Jezusa, że
"prędzej wielbłąd przejdzie przez ucho igielne niż bogaty do Nieba", to ten ewangeliczny zapis wiele wyjaśnia:
Mar 10:22-27 bw
(22) A ten na to słowo sposępniał i odszedł zasmucony, albowiem miał wiele majętności.
(23) A Jezus, spojrzawszy wokoło, rzekł do uczniów swoich: Jakże trudno będzie tym, którzy mają bogactwa, wejść do Królestwa Bożego!
(24) A uczniowie dziwili się słowom jego. Lecz Jezus, odezwawszy się znowu, rzekł do nich: Dzieci, jakże trudno tym, którzy pokładają nadzieję w bogactwach, wejść do Królestwa Bożego!
(25) Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne niż bogatemu wejść do Królestwa Bożego.
(26) A oni tym bardziej się zdumiewali i mówili między sobą: Któż więc może być zbawiony?
(27) Jezus spojrzał na nich i rzekł: U ludzi to rzecz niemożliwa, ale nie u Boga; albowiem u Boga wszystko jest możliwe.Za dni Jezusa wiązano wprost bogactwo z Bożym błogosławieństwem! Dlatego uczniów tak zdumiały słowa Jezusa bo nie rozumieli jak osoba bogata=miła Bogu, miała by nie być zbawiona?...
Jezus nie orzekł, że bogaty w ogóle nie może być zbawiony, ale że będzie to trudne, bo bogactwo "przykuwa" ludzi do tej ziemi... Ale to, co z ludzkiego punktu widzenia niemożliwe, jest możliwe dla Boga - mówi Jezus - On daje zbawienie też bogatym, o ile nie na bogactwie, ale na Bogu polegają...
Wbrew pozorom, problem miłowania pieniędzy nie oznacza, że tylko bogacze mają z tym problem. Mogą być osoby biedne, ale zamiłowane w tym, co mają...
Generalnie, Biblia nie potępia bogatych (Abraham, Hiob, i in.) - ale szczerze przestrzega przed umiłowaniem bogactwa; przed postawieniem go na miejscu należnym tylko Bogu!