inny Chrystus?

Dział pomocy przeznaczony dla osób poszukujących - nie będących członkami kościołów protestanckich. Tutaj możecie postawić swoje pytanie, wątpliwości, prośbę o radę, itd. Uwaga: odpowiedzi mogą udzielać wyłącznie osoby należące do kościołów protestanckich.
Awatar użytkownika
Ad probationem
Posty: 59
Rejestracja: 28 lut 2015, 14:38
wyznanie: nie chce podawać
Gender: None specified
Kontaktowanie:

inny Chrystus?

Postautor: Ad probationem » 12 mar 2015, 21:54

Witam
część osób pewnie mnie kojarzy z nawrócenia się z Rzymskokatolickiego Kościoła.

Szczerze przyznam, że nie jestem podatny na manipulacje, ale to, co zobaczyłem to mnie dosłownie zszokowało, wywołało poważne zmiany emocjonalne w moim umyśle. Z pewnością moje myśli będą tym zapełnione przez najbliższe dni. Czy dobrze czy źle, myślę, ze warto mieć takie przemyślenia, tj. w pewnym sensie jest to przestroga by do tego czasem nie wracać. Osoby ktore nie były nigdy w Rzymskokatolickim Kosciele nie będą do końca tego czuły co ja, gdyż nie uczestniczyły w takich praktykach, ale myslę, że dopiero teraz zaczynam rozumieć o co w tym wszystkim chodzi i teraz dopiero jestem w jasności za co dziękuję mojemu Panu i obiecuje, ze nigdy Go nie zostawie, oddaje mu się cały.

Podaje źrodło tego, co wywołało we mnie wręcz panikę oraz dramat ...
Liczę dodatkowo na jakies komentarze przedstawiające waszą opinie na ten temat i może jakies informacje ktore mogą mi się przydać.

https://www.youtube.com/watch?v=yPOfh26GEl8


andevi
Posty: 1539
Rejestracja: 15 paź 2014, 13:00
wyznanie: Protestant
Lokalizacja: Królestwo Boże
Gender: Female
Kontaktowanie:

Postautor: andevi » 13 mar 2015, 11:44

Wiesz braciszku, ja miałam podobne doświadczenie do Ciebie, gdy zobaczyłam ten film, jakieś półtora roku temu. Był też inny, o objawieniach maryjnych.
https://www.youtube.com/watch?v=cKHKlWDyfzY

Miałam Ci wczoraj pisać odpowiedź, w końcu zebrałam swoje wypowiedzi z kilku wątków i wklejam je tu jako świadectwo.

Zastanawiałam się często, jak to się dzieje, że katolicy, którzy się nawrócili – czy to przez głoszenie protestanckich ewangelizatorów, czy dzięki protestanckim programom formacyjnym przejetym przez ruch Swiatło-Zycie czy Odnowę w Duchu Swiętym, czy może jakiś kurs ewangelizacyjny stworzony przez anglikanów, a zaadoptowany przez katolików – nadal tkwią w bałwochwalczym kulcie Eucharystii i Maryi.

Dziś dochodzę do takich wniosków. Otóż Królowa Nieba jest prawdziwą boginią. A Eucharystyczny Chrystus jest prawdziwym bożkiem. I jako tacy mają władzę, mają magiczną moc, mogą czynić cuda, mogą podrabiać i małpować Ducha Bożego. I dopóki jesteś w mocy tych bóstw, głodu Słowa Bozego nie odczujesz. Dopóki adorujesz Eucharystię i karmisz się Hostią, bożek ma Cię w swojej mocy i NIE WYJDZIESZ! Będzie Ci wmawiał, że to on jest prawdziwym Bogiem, że Biblia jest Twoim wrogiem, a wszyscy, którzy biblijnie wierzą, nienawidzą prawdziwego, objawionego i jedynego Kościoła.

U mnie osobiście przebudzenie poszło jak po maśle ( w ciągu jednego roku, po tym, jak 20 byłam w KK), gdy przestałam codziennie przystępować do komunii i… zaczęłam czytać codziennie Pismo. Zastąpiłam zjadanie opłatka prawdziwym Chlebem z Nieba. I wtedy uszy i oczy mi się otworzyły. Ale dopóki trwałam pod magią Eucharystii, nie mogło się to dokonac, bo bóg tego świata zaślepiał mój umysł.

Jesli patrzysz na dzisiejszy świat, dostrzegasz zapewne dązenie do globalizacji. Nie tylko w przemyśle, nie tylko w bankowości i ogólnie finansach. Dąży się do jednego globalnego języka, jednej globalnej waluty, jednego globalnego rządu.
Podobnie jest z religią. Ogólnoświatowe zjednoczenie ma się dokonać w imię pokoju, jedności, i… pod znakiem Eucharystii. Królowa Niebios objawia się wszędzie na całym świecie, nazywając siebie Matką Eucharystii.

Wiesz, mnie osobiście bardzo zastanawia to, co ma wspólnego Jezus Chrystus z Sziwą, afrykańskimi czy indiańskimi demonami, Koranem czy świętymi runami. Co ma wspólnego Eucharystia z ofiarami dla bogini Kali, rytualnymi mordami czy czarami? Kto ma oczy, niech patrzy i niech WIDZI!

U ,nie był to proces, rozłożony na ponad 20 lat :) Dlatego mówię, że to dłuuuugie świadectwo.
Jezusa spotkałam osobiście w wieku 24 lat. Byłam na studiach, miałam chłopaka, z którym chodziłam już 4 lata, zamierzaliśmy się pobrać. Wiedziałam, że ma dziecko nieślubne, wpadka nastolatka, i akceptowałam to. Mówił mi, że z matką dziecka nic go nie łączy, ona ma swoje życie, a on swoje.
W dniu, w którym mieliśmy się zaręczyć, prawda okazała się jednak inna. Jego rodzina robiła wszystko, by tych dwoje się pobrało. Zostałam wyzwana publicznie, przy księdzu i krewnych niedoszłego narzeczonego, od k…. i tych, co rozbijają małżeństwo, a on sam słowem się nie odezwal, by mnie bronić. Dowiedziałam się też, że parę miesięcy wcześniej rodzina zorganizowała im wyjazd do Niemiec, by tam się pobrali i zostali (jego siostra tam mieszka). I że jej się oświadczał, ale ona go nie chciała. Przeżyłam to tak mocno, że zachorowałam na serce.
Miesiąc później mama zabrała mnie na stadion, gdzie miało być spotkanie z jakimś charyzmatykiem posługującym darem uzdrowienia. Charyzmatyk nie przyjechał, bo wizy nie dostał, ale byli ludzie, co uwielbiali Boga. Tak, zostałam uzdrowiona. I zaczęła się moja przygoda z Bogiem. Zapragnęłam Go poznać. Zaczełam czytać Biblię. Znalazłam grupę studencką, która spotykała się w mojej rodzinnej parafii – studiowałam 500 km dalej! W wakacje pojechałam z nimi na Oazę i tam wyznałam Jezusa swoim Panem i Zbawcą.
Potem powoli odkrywałam swoje powołanie. Już rok później wiedziałam, że Pan wzywa mnie do ewangelizacji. Zrobiłam jedną międzynarodową szkołę ewangelizacji, w Polsce, pojechałam na misje. Potem długo nie mogłam znaleźć pracy w swoim zawodzie, poszłam na studia teologiczne z zamiarem studiowania misjologii. Znalazłam pracę w szkole jako katecheta. Po dwóch latach zrezygnowałam ze studiów, bo… traciłam przez nie wiarę! Pojechałąm za to na kolejną szkołę ewangelizacji, do Niemiec. Byłam tam pół roku, potem znów misje.
Ewangelizowaliśmy w Polsce. I tam na jednej placówce po raz pierwszy spotkałam się z tym zjawiskiem. Był tam człowiek, szafarz Najświętszego Sakramentu. A jednoczesnie był bioenergoterapeutą, zajmował się ezoteryką i wyznawał ogólnie filozofię New Age. Spotkałam też inne osoby, zaangażowane w ruch charyzmatyczny na przykład, które były jednoczesnie mistrzami Reiki, a przy tym np katechetami czy szafarzami Najświętszego Sakramentu.
Potem już w Holandii spotkałam się z tym na większą skalę. Poszłam kiedyś na mszę do kościółka w mojej wsi. A tam? No jak w pysk strzelił, liturgia New Age! Kadzidełka, Jezus jako Przebudzenie, Oświecenie, Mistrz duchowy, ale nie Pan i Zbawiciel. I nie było nawet czytań mszalnych z Biblii, tylko jakies opowiadania, Pablo Coelho czy coś w tym stylu. Nie było części stałych, tylko jakieś wierszyki i piosenki.
Poszłam z tym do mojego proboszcza (jeździliśmy wtedy do miasta do kościoła). I mówię mu, co się dzieje, czy z tym do biskupa nie trzeba iść. On mi na to, że biskup wie, bo w 80% parafii w biskupstwie to się dzieje. Dopóki nie składają ofiar ze zwierząt, nie gwałcą dzieci na ołtarzach, to biskup nie zareaguje. Hm…
Dwa lata temu rozpoczęłam pracę jako e-trener na portalu ewangelizacyjnym. Przychodzili różni ludzie, poszukujący, ale w większości katolicy. Portal był ekumeniczny, pracowali tam i katolicy, i protestanci. No i tu spotkałam jeszcze co innego. Młode dziewczęta, katoliczki bardzo religijne, uwikłane w metody kontroli umysłu, magię, jasnowidzenie. Zaczęłam sobie stawiac pytania: jak to możliwe? Być tak blisko Eucharystii, żyć pełnią życia Kościoła, a jednocześnie być tak mocno zaangażowanym w tego typu praktyki. Że to się z sobą nie gryzie!
Zaczęłam szukać, by znaleźć odpowiedź, o co tu chodzi. I wtedy trafiłam na ten film o objawieniach maryjnych. Zaczęłam słuchać Rogera Oaklanda, Derka Prince'a. Obraz stawał się coraz jaśniejszy.

Na portalu ewangelizacyjnym prowadziłam przez niemal rok jedną kobietę, katoliczkę.
Przeszłam z nią przez wszystkie dostępne tam kursy – i nic! Nie byłam w stanie do niej dotrzeć, jak grochem o ścianę. O co się rozbijałam? O zbawienie z sakramentów, o Eucharystię :(
Pewnego dnia przyszła na czat zaniepokojona, że w nocy rodzice przybiegli do niej do pokoju, bo jakieś licho się po domu tłukło. Potem powiedziała, że to nic, że to zmarła ciocia tego dnia i w taki sposób dawała o sobie znać. Potem mówiła mi, że u niej w pracy też straszy (pracuje w hotelu), że inni się boją, ale ona nie, bo tych "duszyczek czyśćcowych" to się bac nie trzeba, wystarczy im Zdrowaśke czy różaniec obiecać i są bardzo wdzięczne i pomagają. I że ona je często prosi o pomoc.Hm…
Koordynator projektu – katolik – kazał mi się od tego odciąć. Zamknęłam sesję.
Mam kontakt z tą kobietą, ale o Bogu słyszeć nie chce.

Parę tygodni później na tym samym portalu spotkałam dziewczynę, która twierdziła, że jest ateistką. Przyszła z pytaniem, czy Bóg wogóle istnieje, co my tu wogóle robimy, jaki sens to ma. Spytałam ją, czy chce się tego dowiedzieć. Chciała. Zaproponowałam studium ewangelii Marka. Nie pytając o nic. Ona się zgodziła, i tak zaczęłyśmy razem kurs Odkrywanie Chrzescijaństwa. W trakcie kursu wyznała mi, że jest złodziejem, z wyrokiem, alkoholiczką, mieszka z matką alkoholiczką, jest uwikłana w New Age.
Dziewczyna od pierwszego wejrzenia zakochała się w Biblii. Zaczęła ją dosłownie pochłaniać. Po miesiącu wyznała Jezusa swoim Panem i Zbawcą. Zanim ukończyłyśmy kurs, została ochrzczona Duchem Świętym, w domu, w czasie czytania Biblii i modlitwy.
Jako że w dzieciństwie babcia prowadziła ją do KRK, i tylko ten kosciół znała, postanowiła iść do spowiedzi. Ksiądz na powitanie wykpił ją, mówiąc, że ktoś taki jak ona to się nie nawraca. Przeżyła mocno to odtrącenie, ale powiedziała księdzu, że Bóg go kocha. Od tej pory ksiądz zwiewał na jej widok :D
Zaproponowałam jej wspólnotę Odnowy, była parę razy na spotkaniu, ale dojazd był dla niej trudny, więc szukała czegoś bliżej. I tak poznała protestantów.
Dziś mija rok, od kiedy jest w tym Kościele. Niedawno przyjęła chrzest. Ewangelizuje. Prowadzi szkółkę niedzielną. Jest prawdziwym Dzieckiem Bożym, a Pan codziennie dokonuje cudów w jej życiu.
Ja tu NIC nie zrobiłam. Tylko zaproponowałam jej czytanie Biblii. Tak jak przy tej poprzedniej orałam ciężko na ugorze, tak tu Pan za mnie wszystkiego dokonał :)

Jak to możliwe? Być tak blisko Eucharystii, żyć pełnią życia Kościoła, a jednocześnie być tak mocno zaangażowanym w tego typu praktyki. Że to się z sobą nie gryzie! Jak to możliwe, dwom panom służyć, być jednocześnie zaangażowanym katolikiem i zaangażowanym spirytystą. Jezus wyraźnie mówił, że ciemność i światłość nie mogą współistnieć razem.

A może to nie dwóch różnych panów, a jeden i ten sam?

Ja szukałam odpowiedzi na te pytania.
A Ty je już znasz?


Awatar użytkownika
aska
Posty: 1618
Rejestracja: 01 kwie 2008, 22:02
wyznanie: nie chce podawać
Gender: None specified
Kontaktowanie:

Postautor: aska » 13 mar 2015, 14:11

brr... normalnie to brzmi jak teoria spiskowa przeciwko ludziom..


Kościół nie tak bardzo Zielonoświątkowy
andevi
Posty: 1539
Rejestracja: 15 paź 2014, 13:00
wyznanie: Protestant
Lokalizacja: Królestwo Boże
Gender: Female
Kontaktowanie:

Postautor: andevi » 13 mar 2015, 14:46

Ad probationem,

Mi było tak strasznie, ale to strasznie...wstyd! Że dawałam się tak długo zwodzić, ba, że sama w tym zwodzeniu niejako uczestniczyłam, pracując jako katechetka i przygotowując dzieci do I Komunii czy do bierzmowania.
Długo się zmagałam, szukałam, pytałam. No, o tym forum nie wiedziałam :)


Awatar użytkownika
kruszynka
Posty: 2844
Rejestracja: 10 cze 2013, 16:56
wyznanie: nie chce podawać
Lokalizacja: Śląsk
Gender: Female
Kontaktowanie:

Postautor: kruszynka » 13 mar 2015, 17:36

Ach andevi, nareszcie to świadectwo, które obiecałaś dokończyć :)
A czekałam, wypatrywałam.
Dlaczego? Otóż mam przyjaciółkę. Dwadzieścia parę lat temu studiowałyśmy razem, potem rozjechałyśmy się (chodzi oczywiście o kierunki świata :-D )

Utrzymywałyśmy jednak kontakt telefoniczny. Jakieś 10 lat temu ona....narodziła się na nowo w Odnowie. Biblia na co dzień. Jako, że było to też moim udziałem zaczęłyśmy rozmawiać. Po jakimś czasie nie umiałyśmy się porozumieć, ponieważ to do czego ona zapłonęła, nie miało nic wspólnego ze Słowem, to był....różaniec. Napisała książkę, namalowała obrazy, i jest aktywnie działającą ewangelizacyjnie świecką katoliczką.

Ja przestałam chodzić do KK po przeczytaniu Biblii. Nie zrozumiałam, że ona mimo poznania Słowa z coraz większą pasją jej przeczy. (piszę bardzo skrótowo)

I teraz docieramy do tego dlaczego czekałam na Twoje świadectwo. Ponieważ widzę podobną sytuacji do sytuacji mojej znajomej . Piszesz, że poznałaś Pana 24 lata temu, poszłaś do szkoły, po czym tyleż czasu ewangelizowałaś w strukturach KK. Skoro nauczałaś to znaczy, że nauka KKK nie budziła w Tobie wątpliwości. Potrafisz z perspektywy czasu tych dwóch lat powiedzieć - dlaczego?

Potem piszesz, że przebudzenie poszło jak po maśle....zaczęłaś codziennie czytać Pismo. To wcześnie nie czytałaś?
Że obejrzałaś film......

Gadam do Ciebie bo szukam inspiracji (szukam momentu przełomowego) do rozmowy z koleżanką. Nie wiem czy słusznie, może nie, bo u każdego świadectwo jest inne.
andevi pisze:Jak to możliwe? Być tak blisko Eucharystii, żyć pełnią życia Kościoła, a jednocześnie być tak mocno zaangażowanym w tego typu praktyki. Że to się z sobą nie gryzie! Jak to możliwe, dwom panom służyć, być jednocześnie zaangażowanym katolikiem i zaangażowanym spirytystą. Jezus wyraźnie mówił, że ciemność i światłość nie mogą współistnieć razem.

Możliwe, możliwe. U mnie było.
Wystarczyło Słowo i uznanie Jezusa jako JEDYNEGO zbawiciela, by przestało być możliwe.


"I choćbym miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice i posiadał całą wiedzę, i choćbym miał pełnię wiary, tak żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał byłbym niczym"
andevi
Posty: 1539
Rejestracja: 15 paź 2014, 13:00
wyznanie: Protestant
Lokalizacja: Królestwo Boże
Gender: Female
Kontaktowanie:

Postautor: andevi » 13 mar 2015, 23:51

kruszynka
Żeby to tak ująć jednym słowem : przestałam się zajadać Eucharystią.
I to nawet nie z jakiejś świadomości, że uczestniczę w kulcie bałwochwalczym.
Po prostu Bóg mnie najpierw wyrwał z Polski. Przeniósł na stałe do kraju, który jest duchową pustynią. Jeden ksiądz na 6 parafii, msze raz na dwa tygodnie. Najpierw jeździliśmy 50 km w jedną stronę do Hagi do wspólnoty. Gdy mieliśmy niemowlę, a liturgie odbywały się bardzo późnym wieczorem (wracaliśmy po 1 w nocy do domu), zaczęliśmy szukać czegoś bliżej domu. Znalazłam parafię, w której COŚ się działo, jakieś nauczanie było. Ale i wtedy komunia była raz na tydzień, spowiedź raz na trzy miesiące, bo agenda proboszcza na częściej nie pozwalała. Potem kolejne ciąże, kolejne dzieci, chodzilismy z mężem na zmianę, więc jeszcze rzadziej promieniowanie Eucharystycznego mnie dosięgało. Kaplic adoracji nie ma, więc nie było okazji, by się napromieniowac ;)

Tak więc to bym nazwała kluczowym momentem. Odcięcie od Eucharystii.

A potem, gdy już pracowałam na SzukajacBoga.pl, robiłam szkolenie do prowadzenia jednego z kursów, i był tam temat "Moja wizja". Tak, wizję miałam, ale... bałam się jej i zwiewałam przed podjęciem się jej. Mniej więcej w tym samym czasie byłam świadkiem tej liturgii New Age w parafii. Wiedziałam już, że do TEGO kościoła nie pójdę. Ciekawa byłam, czy znajdę innych chrześcijan we wsi, którzy moją wizję podzielą. Modliłam się o 5 braci/siostry, z którymi mogłabym modlić się razem o nasz dorp. Odwiedziałm dwa zbory protestanckie. Ta sama atmosfera, co i w parafii, no może nie liturgie New Age, ale jak o ewangelizacji chciałam z pastorstwem pogadać, to nabierali wody w usta.
I wtedy na modlitwie usłyszałam nazwę wspólnoty. Wygooglałam: jest! 3 km od naszej wsi. I? Niesie moją wizję... nie, no, Bóg jest dobry! Napisałam w formularzu kontaktowym na stronie wspólnoty, zaproszono mnie na nabożeństwo.
23 listopada zeszłego roku był mój chrzest. Po roku bycia gościem we wspólnocie.
Weszliśmy całą rodziną. Nasze dzieci są autystyczne. Mają tam nauczanie, własne zajęcia w grupach wiekowych. My dorośli kręgi domowe. I możliwośc rozwijania się jako członkowie Ciała, gdzie każdy ma swoje miejsce i swoją funkcję.

Proboszcza w KRK powiadomiłam o tym, że mam wspolnotę, która niesie moją wizję (wizję znał, był moim spowiednikiem). Nie robił mi żadnych kazań ani wymówek. 7 lat prosiłam go bowiem o możliwość pracy ewangelizacyjnej, o formację, o wspólnotę. Co mi powiedział na odchodne? Że mu bardzo przykro, i że ma nadzieję, że powrócę do-uwaga! - Eucharystii.

Też mam przyjaciółkę, która została w KRK. Ponad 20-letnia przyjaźń. I zaczęła dla pieniądza wchodzić w Amway. Kiedyś spytałam ją, jak tam z relacją z Jezusem. No i się zaczęło. Ja jej, że podstawą jest Biblia, ona, że podstawą jest Eucharystia. Nie, nie od niej pierwszej doświadczyłam tej wręcz demonicznej nienawiści do Biblii. Dobrze się domyślasz, padły epitety typu heretyczka, zdrajca, apostata. Ach, potem mnie regularnie zaczepiała, że modli się za mnie, bym się nawróciła, bo pycha mnie rozpiera, bo śmiem twierdzić, że jestem pewna swojego zbawienia i że mam czelność mówić, że jestem dzieckiem Bożym, a kto się z Boga nie narodził nim nie jest. Zerwałam tę relację, z ciężkim sercem.

Podsumowując, wszystko się rozbija o Eucharystię.


Awatar użytkownika
Ad probationem
Posty: 59
Rejestracja: 28 lut 2015, 14:38
wyznanie: nie chce podawać
Gender: None specified
Kontaktowanie:

Postautor: Ad probationem » 18 mar 2015, 18:27

@Andevi
piekne swiadectwo i zaskakująca historia, szczegonie ze bylas katechetką.
Tyle spotykałem katechetek na drodze i zastanawia mnie czy znają prawdę, ta samo księża, przeciez kazdy czyta Biblie więc czy oni tego nie widzą?? a moze są aż tak zwiedzeni.
Słyszałem, ze w seminarium 100x wiecej jest nauk o świętych niż Chrystusie.
Zupełnie Chrystus zanika w świecie katolickim... Jego miejsce przejmuje Maryja i sztuczny eucharystyczny Jezus, w co nie wierze ze jest prawdziwy, a tyle razy klękałem. Wierze natomiast ze gdziekolwiek klęknę dla Niego z miłości to to bedzie uznawane.
Te wszystkie całowanie obrazów, jak bylem mały to obraz Maryi nosili po domach i przechowywalo sie chyba godzine obraz a pozniej przenosili dalej i generalnie ten obraz się czciło,nie wiem czy ktos z was pamieta te stare tradycje lat 90 i początki 2000.

Wtedy nie wiedzialem, ze całe uwielbienie dostaje szatan. teraz domyslam sie ze w to się podstawia on i on chce byc czczony i uwielbiany, a ja tak robic nie bede bo swoje zycie powierzam Chrystusowi, tylko On jest Panem i Jego kocham.

Pytanie, co ja mam zrobic jesli oddawałem cześć przedmiotowi ktory czczą katolicy twierdząc, ze to prawdziwy Jezus Chrystus z Biblii? Jest cos co moge zrobic, aby wycofac to jakos...

co do zycia w błędzie to nie dotyczy to tylko osob nieznajacych Pisma Św. bo np. na forum kaotlickim są tacy ktorzy doskonale znają Biblie a mimmo tego dalej bronią swojej wiary. Co sprawia ze sie tego dopuszczają? Po prostu podaje prawdziwe wersety i na siłę wciskają ze tak ma to byc, a ja widze zupelnie inaczej


inne jeszcze pytanie: czy jak sprzedam na allegro moje relikwie pana Pio (to są obrazki z próbkami jego szaty) to czy bede mial grzech? czy po prostu lepiej je spalić niz sprzedawac?


andevi
Posty: 1539
Rejestracja: 15 paź 2014, 13:00
wyznanie: Protestant
Lokalizacja: Królestwo Boże
Gender: Female
Kontaktowanie:

Postautor: andevi » 19 mar 2015, 15:34

Ad probationem pisze:Tyle spotykałem katechetek na drodze i zastanawia mnie czy znają prawdę, ta samo księża, przeciez kazdy czyta Biblie więc czy oni tego nie widzą??


Myślę, że nie widzą. Jest to dla mnie tajemnicą, dlaczego.
Paweł pod Damaszkiem potrzebował doświadczenia bycia ślepym, by dopiero po trzech dniach łuski mu z oczu spadły. Myślę, że z nami, którzy wychodzimy z KRK, zwłaszcza po długim okresie indokrynowania, jest podobnie. Ślepy nie widzi. I jak pięknie byś mu o kolorach nie opowiadał, to nie zobaczy ! I będzie całą swą moądrośc i wiedzę wykorzystywał, by Cię przekonać, że kolory nie istnieją, że jesteś w błędzie.
Ale...
Ja już założyłam zbroję
Wykułam miecz
a mój koń się niecierpliwi.
Idę pozyskać me królestwo :)
I nie mam zamiaru zawracać i znów siadac w prochu, by liczyć swe monety.


Szema Izrael, Adonai Elohenu, Adonai Ehad
Awatar użytkownika
rentgen
Posty: 12
Rejestracja: 22 sty 2014, 14:30
wyznanie: Kościół Ewangelicko-Metodystyczny
Gender: Male
Kontaktowanie:

Postautor: rentgen » 20 mar 2015, 20:59

Ad probationem pisze:Jest cos co moge zrobic, aby wycofac to jakos...

Możesz jedynie podziękować za dar zbawienia. Odpuszczenie grzechów jest darem - przyjmij go z wiarą i wdzięcznością.

Ad probationem pisze: inne jeszcze pytanie: czy jak sprzedam na allegro moje relikwie pana Pio (to są obrazki z próbkami jego szaty) to czy bede mial grzech? czy po prostu lepiej je spalić niz sprzedawac?

Zadam Ci przekorne pytanie. Czy gdybyś był np. alkoholikiem zrywającym z nałogiem, to swoich zapasów alkoholu pozbywałbyś się sprzedając lub rozdając innym, czy raczej wylałbyś go bez żalu - wiedząc, że to zło...


Awatar użytkownika
Ad probationem
Posty: 59
Rejestracja: 28 lut 2015, 14:38
wyznanie: nie chce podawać
Gender: None specified
Kontaktowanie:

Postautor: Ad probationem » 20 mar 2015, 21:04

haha masz chyba racje.
Czyli spalić? Bo wyrzucić do kosza to raczej chyba nie pasuje.
Tak samo męczy mnie różaniec i obrazek Maryi ktora trzyma małego Jezusa, wyglada to tak jakby miała nad nim władzę, a tak nie jest.
Dzisiaj na facebooku na pewnym fanpage katolickim w komentarzach pewna pani sie ze mna sprzeczała i napisała mi w nerwach, ze gdyby nie Maria to Jezus by nie istniał, a wiec dlatego przez nią mozemy sie do niego dostać.
Myślałem ze dostane białej gorączki :)

Jeszcze jedna sprawa, bardzo podoba mi sie wizerunek Chrystusa Króla, na pewno znacie. Wiem ze inaczej na pewno wygladal, ale gdybym taki medalik sobie kupił tylko do noszenia, bez czczenia ani modlenia sie do tego to byloby w porządku? czy lepiej tego unikać?

Trzymajcie z Panem, ciesze sie ze są jeszcze na swiecie słudzy Chrystusa Pana naszego, przy tej całej niemoralnosci społeczeństwa, jest blisko konca, zyjemy w strasznych czasach. Trzymajcie sie

Błogosławiony który idzie w imię Pańskie!!!!

amen


Awatar użytkownika
rentgen
Posty: 12
Rejestracja: 22 sty 2014, 14:30
wyznanie: Kościół Ewangelicko-Metodystyczny
Gender: Male
Kontaktowanie:

Postautor: rentgen » 20 mar 2015, 21:24

Możesz spalić, wyrzucić - Twoja sprawa. Moje katolickie gadżety (różańce, modlitewniki, obrazki) poleciały hurtem w kosz, ale wtedy nie obowiązywała jeszcze ustawa o odpadach. Dziś faktycznie trzeba zastanowić się, ale nie czy wypada - lecz do którego pojemnika ;) Chyba każdy konwertyta z katolicyzmu miał takie opory, które wynikają z nawyków kształtowanych przez lata manipulacji...

Figurka? Medalik?
"Mienili się mądrymi, a stali się głupi. I zamienili chwałę nieśmiertelnego Boga na obrazy przedstawiające śmiertelnego człowieka." Rzym.1:22.23

Trzymaj się Bracie! Niech Bóg Ci błogosławi!


kontousunięte1
Posty: 8825
Rejestracja: 07 kwie 2011, 16:43
wyznanie: Brak_denominacji
Gender: None specified
Kontaktowanie:

Postautor: kontousunięte1 » 21 mar 2015, 12:52

Ad probationem pisze:Czyli spalić?

Jeśli masz gdzie :lol: :lol: . Ja wszystko wyrzuciłam, a było tego :mrgreen: :mrgreen: ,bez żalu i rozczulania się. Mieszkałam w centrum dużego miasta i ani pieców nie miałam,ani możliwości rozpalenia ogniska....więc kosz pozostał /też jeszcze bez segregacji śmieci ;-) /.
Odwagi i działaj, to uwalnia w jakiś sposób psychologiczny.


Awatar użytkownika
Ad probationem
Posty: 59
Rejestracja: 28 lut 2015, 14:38
wyznanie: nie chce podawać
Gender: None specified
Kontaktowanie:

Postautor: Ad probationem » 21 mar 2015, 20:12

Dzieki za porady, tez nie mam gdzie spalic, chyba zostawie gdzies na dworze, bo wyrzucic nie moge, tam jest krzyz na różańcu i to bylo kierowane do Boga podczas uzywania, troche nie pasuje... hmm

Jeszcze ciekawi mnie takie cos, odnosnie to kto jest bardziej w błędzie Katolicy czy Swiadkowie Jehowy. Z jednej strony katolicy z drugiej oni, ale swiadkowie nie uwierzyli w Jezusa Chrystusa wiec chyba nie maja najmniejszej szansy na zbawienie, jak byscie to ocenili, bo mnie strasznie ten fakt interesuje?

Chodzi o to, ze w mojej ocenie Jehowici to tacy quasi Żydzi.


kontousunięte1
Posty: 8825
Rejestracja: 07 kwie 2011, 16:43
wyznanie: Brak_denominacji
Gender: None specified
Kontaktowanie:

Postautor: kontousunięte1 » 22 mar 2015, 12:54

Ad probationem pisze:Swiadkowie Jehowy.

Tylko ich własnym zdaniem są chrześcijanami.Nie wiem na jakiej podstawie tak twierdzą, bo chrześcijanin to nie ten,kto się ochrzci /co ŚJ robią, ale nie wiem w czyje imię to robią/, ale ten,kto wierzy w Chrystusa.
ŚJ to sekta,po prostu. :-(


Awatar użytkownika
Ad probationem
Posty: 59
Rejestracja: 28 lut 2015, 14:38
wyznanie: nie chce podawać
Gender: None specified
Kontaktowanie:

Postautor: Ad probationem » 22 mar 2015, 12:57

Chrzest w imię Jehowy i Anioła i Pradu Elektrycznego?
Dobrze rozumiem, czy cos sie zmieniło?



Wróć do „Dla poszukujących”

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 0 gości