Ekumenia czyli kumanie się z innowiercami

Ateizm, antytrynitaryzm, buddyzm, islam, itd.
Ix12
Posty: 406
Rejestracja: 14 gru 2016, 13:43
wyznanie: Brak_denominacji
Gender: Male
Kontaktowanie:

Re: Ekumenia czyli kumanie się z innowiercami

Postautor: Ix12 » 12 lut 2018, 14:06

poselstwo pisze:
Realista pisze:
poselstwo pisze:Efezjan 6.18 przeklad interlinearny lub poznańska

Kieruje się wydaniem krytycznym. Niestety nie ma tam żadnej modlitwy do Ducha św.


Nie wiem co to jest wydanie krytyczne. Interlinia to orginał. I tam tak stoi.


Bredzisz Waść, nie masz pojęcia co to oryginał.. :lol: :lol:


Cały czas KAAN na PW straszy banem. Tacy tu są modzi..Poziom najwyżej śmieszny. Trynitarianie tak mają.
Awatar użytkownika
poselstwo
Posty: 145
Rejestracja: 02 lut 2018, 09:12
wyznanie: Inne nie-protestanckie
Gender: Male
Kontaktowanie:

Re: Ekumenia czyli kumanie się z innowiercami

Postautor: poselstwo » 12 lut 2018, 14:07

Ix12 pisze:
ZbiMacz pisze:
Ix12 pisze:Duch Święty to moc Boga, a nie osoba.


A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. J 14.26
Jeśli wg ciebie Duch Święty to tylko moc Boga, a nie osoba to jak moc może nas wszystkiego nauczyć?
Jezus sam personalizuje tą "moc". "16 Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze - 17 Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie." J 14 Zwróć uwagę że w wersecie 17 stwierdza apostołowie go znają gdyż on jest w nich, zaś kolejny werset "20 W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was. wg Jezusa wszystkie osoby się zazębiają i przenikają, gdyż są jednym i tym samym Bogiem.
Podobnie i 1 Kor 3. 16 "16 Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was?"


Maria stała się brzemienna za sprawą Ducha Świętego (Łuk 1:35, Mat 1:20) gdyby był on osobą to do niego Jezus powinien mówić ojcze, skoro mówi do Kogo innego sprawa jest jasna.
Człowiek stworzony jest na podobieństwo Boga, czy duch człowieka to osoba? Nie, podobnie jak Duch Święty, to moc, to siła życiowa.
Czy człowieka można napełnić inną osobą? Czy można go napełnić mocą?

Jezus za[przecz że jest Bogiem - Marka 10:18..

KAAN, twierdziłeś że syn Boga musi być Bogiem jak Jezus? Co z aniołami, co z Adamem i Ewą? Masz problem z odpowiedzią?

:lol: :lol:


https://goszen.pl/pl/aktualnosc/bostwo


W.M. Branham

Osoby chcące iść za Poselstwem i szukające Wspólnoty zachęcamy do kontaktu (okolice Trójmiasta) poselstwo.branham@gmail.com
kontousunieteMtl
Posty: 1618
Rejestracja: 02 kwie 2017, 13:11
wyznanie: nie chce podawać
Gender: Female
Kontaktowanie:

Re: Ekumenia czyli kumanie się z innowiercami

Postautor: kontousunieteMtl » 12 lut 2018, 14:15

ZbiMacz pisze:
Ix12 pisze:Duch Święty to moc Boga, a nie osoba.


A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. J 14.26
Jeśli wg ciebie Duch Święty to tylko moc Boga, a nie osoba to jak moc może nas wszystkiego nauczyć?



W Ew Jana 3, 8 czytamy:

Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża.



Czy mam wiec rozumiec, ze wiatr rowniez jest osoba....?


ZbiMacz
Posty: 382
Rejestracja: 07 lis 2016, 22:20
wyznanie: Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
O mnie: "Wiara tedy jest ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe." BW - List św. Pawła do Rzymian 10 10:17
Gender: Male
Kontaktowanie:

Re: Ekumenia czyli kumanie się z innowiercami

Postautor: ZbiMacz » 12 lut 2018, 18:29

Motyl pisze:
ZbiMacz pisze:
Ix12 pisze:Duch Święty to moc Boga, a nie osoba.


A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. J 14.26
Jeśli wg ciebie Duch Święty to tylko moc Boga, a nie osoba to jak moc może nas wszystkiego nauczyć?



W Ew Jana 3, 8 czytamy:

Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża.

Ojejciu, przecież w tym cytacie chodzi o to że Bóg działa wg swojej woli i nikt nie spodziewa się Jego działania oraz skutków czy też nie zna Bożych planów.

Czy mam wiec rozumiec, ze wiatr rowniez jest osoba....?
Ostatnio zmieniony 12 lut 2018, 18:42 przez ZbiMacz, łącznie zmieniany 1 raz.


"Bo wszystko, co się narodziło z Boga, zwycięża świat, a zwycięstwo, które zwyciężyło świat, to wiara nasza." BW - 1 List św. Jana 5 5:4
ZbiMacz
Posty: 382
Rejestracja: 07 lis 2016, 22:20
wyznanie: Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
O mnie: "Wiara tedy jest ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe." BW - List św. Pawła do Rzymian 10 10:17
Gender: Male
Kontaktowanie:

Re: Ekumenia czyli kumanie się z innowiercami

Postautor: ZbiMacz » 12 lut 2018, 18:33

Brak słów na taką pseudo logikę. Czy Adam i Ewa byli bezpośrednio dziećmi Boga, czy jednak byli stworzeni na obraz i podobieństwo Boże? A reszty nie komentuję bo jeszcze większych głupot dostanę w odpowiedzi


"Bo wszystko, co się narodziło z Boga, zwycięża świat, a zwycięstwo, które zwyciężyło świat, to wiara nasza." BW - 1 List św. Jana 5 5:4
kontousunieteMtl
Posty: 1618
Rejestracja: 02 kwie 2017, 13:11
wyznanie: nie chce podawać
Gender: Female
Kontaktowanie:

Re: Ekumenia czyli kumanie się z innowiercami

Postautor: kontousunieteMtl » 12 lut 2018, 18:46

ZbiMacz pisze:
Motyl pisze:
ZbiMacz pisze:
A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem. J 14.26
Jeśli wg ciebie Duch Święty to tylko moc Boga, a nie osoba to jak moc może nas wszystkiego nauczyć?



W Ew Jana 3, 8 czytamy:

Wiatr wieje tam, gdzie chce, i szum jego słyszysz, lecz nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd podąża.


Czy mam wiec rozumiec, ze wiatr rowniez jest osoba....?


Ojejciu, przecież w tym cytacie chodzi o to że Bóg działa wg swojej woli i nikt nie spodziewa się Jego działania oraz skutków czy też nie zna Bożych planów.





Ano wlasnie.....We fragmencie o Duchu, ktory moze nas wszystkiego nauczyc chodzi o to samo, co w e fragmencie z wiatrem, ktory wieje tam gdzie chce.....czyli wiatr, podobnie jak Duch robia "co chca".... :)


Badz wiec konsekwentny....albo wiatr i Duch sa osobami....albo jest to tylko personifikacja..... :)


ZbiMacz
Posty: 382
Rejestracja: 07 lis 2016, 22:20
wyznanie: Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
O mnie: "Wiara tedy jest ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe." BW - List św. Pawła do Rzymian 10 10:17
Gender: Male
Kontaktowanie:

Re: Ekumenia czyli kumanie się z innowiercami

Postautor: ZbiMacz » 13 lut 2018, 13:40

Motyl pisze:
Ano wlasnie.....We fragmencie o Duchu, ktory moze nas wszystkiego nauczyc chodzi o to samo, co w e fragmencie z wiatrem, ktory wieje tam gdzie chce.....czyli wiatr, podobnie jak Duch robia "co chca".... :)


Badz wiec konsekwentny....albo wiatr i Duch sa osobami....albo jest to tylko personifikacja..... :)


Widać w tobie nic nie zamieszkało, po nawróceniu albo nie jesteś osobą nawróconą. Duch Święty istnieje i pomimo waszych insynuacji ma sie dobrze oraz nadal działa oraz naucza prawdziwie wierzących. Jeśli byś zrozumiała swoim ludzkim rozumem istotę Boga to sama byś stała się jak Bóg. Bóg jest nie pojęty ludzkim rozumem. Zadałem już to pytanie. Jak Bóg może znać przeszłość i przyszłość będąc jednocześnie tu i teraz? Jak Bóg może być początkiem i końcem jednocześnie? Są to sprzeczności które tylko Bóg może pogodzić ze sobą. Ale Bóg może wszystko chodź nie jesteśmy sobie wstanie tego wyobrazić. Więcej wiary i słuchania głosu Ducha Świętego a mniej rozumu.


"Bo wszystko, co się narodziło z Boga, zwycięża świat, a zwycięstwo, które zwyciężyło świat, to wiara nasza." BW - 1 List św. Jana 5 5:4
Ix12
Posty: 406
Rejestracja: 14 gru 2016, 13:43
wyznanie: Brak_denominacji
Gender: Male
Kontaktowanie:

Re: Ekumenia czyli kumanie się z innowiercami

Postautor: Ix12 » 13 lut 2018, 14:22

ZbiMacz pisze:Brak słów na taką pseudo logikę. Czy Adam i Ewa byli bezpośrednio dziećmi Boga, czy jednak byli stworzeni na obraz i podobieństwo Boże? A reszty nie komentuję bo jeszcze większych głupot dostanę w odpowiedzi


KAŻDY człowiek jest stworzony na obraz Boga..Nie wiedziałeś? Chodzi o przymioty duchowe a nie podobieństwo fizyczne. Bóg jest niematerialny, nikt Go nigdy nie widział.


Cały czas KAAN na PW straszy banem. Tacy tu są modzi..Poziom najwyżej śmieszny. Trynitarianie tak mają.
Ix12
Posty: 406
Rejestracja: 14 gru 2016, 13:43
wyznanie: Brak_denominacji
Gender: Male
Kontaktowanie:

Re: Ekumenia czyli kumanie się z innowiercami

Postautor: Ix12 » 13 lut 2018, 14:26

Ciekawe rozważania..

Czy Duch Święty jest osobą ?

Analiza wybranych fragmentów Pisma Świętego





Wprowadzenie



W niniejszym opracowaniu nie podjęto próby wyjaśnienia wszystkich przekręconych przez trynitarzy wersetów mających rzekomo dowodzić, że Duch Boga jest trzecią osobą bóstwa tzw. trójcy. Dokonanie tego dałoby w rezultacie wiele powtarzających się wniosków. Zamiast tego zrobiono listę dowodów podważających punkt widzenia trynitarzy.
Duch Święty jest mocą Bożą (Łk.1;35). Wynika stąd, że wszystko, co czyni Duch Święty jest w rzeczywistości działaniem samego Boga.



Przykłady :

„Pocieszyciel, Duch Święty ... nauczy was wszystkiego” (J.14;26) - znaczy po prostu : Bóg nauczy was wszystkiego - uczyni to swoją mocą. Podobnie - chociaż Pismo nie może literalnie mówić, napisano : „Mówi bowiem Pismo do faraona” (Rz.9;17). Bóg powiedział to, a prowadzeni mocą Jego Ducha biblijni pisarze wiarygodnie zapisali. Jest to przykład tożsamości zwrotów „Bóg mówi” i „Pismo mówi” . W podobnym sensie Duch Święty „mówi”, „świadczy” i jest „Pocieszycielem”, w rzeczywistości jednak mówi, świadczy, pociesza Bóg.



Oto lista cytatów, które rzekomo świadczą o osobowości Ducha Świętego :



„Lecz Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w imieniu moim, nauczy was wszystkiego i przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem” (J.14;26)



„Gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca wychodzi, złoży świadectwo o mnie” (J.15;26)



„Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi. On mnie uwielbi, gdyż z mego weźmie i wam oznajmi” (J.16;13-14)



„I rzekł Piotr : Ananiaszu, czym to omotał szatan serce twoje, że okłamałeś Ducha Świętego i zachowałeś dla siebie część pieniędzy za rolę ?” (Dz.5;3)

„A Piotr do niej : Dlaczego zmówiliście się, by kusić Ducha Pańskiego ?” (Dz.5;9)



„A my jesteśmy świadkami tych rzeczy, a także Duch Święty, którego Bóg dał tym, którzy mu są posłuszni” (Dz.5;32)



„Którzy przybywszy tam, modlili się za nimi, aby otrzymali Ducha Świętego. Na nikogo bowiem z nich nie był jeszcze zstąpił, bo byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa” (Dz.8;15-16)



„A gdy Piotr zastanawiał się jeszcze nad widzeniem, rzekł mu Duch : Oto szukają cię trzej mężowie” (Dz.10;19)



„A gdy oni odprawiali służbę Pańska i pościli, rzekł Duch Święty : Odłączcie mi Barnabę i Saula do tego dzieła, do którego ich powołałem” (Dz.13;2)



„Postanowiliśmy bowiem, Duch Święty i my, by nie nakładać na was żadnego innego ciężaru oprócz następujących rzeczy niezbędnych” (Dz.15;28)



„I przeszli przez frygijską i galacką krainę, ponieważ Duch Święty przeszkodził w głoszeniu Słowa Bożego w Azji” (Dz.16;6)



„Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie, jak chce” (1Kor.12;11)



„Dlatego, jak mówi Duch Święty : Dziś, jeśli głos jego usłyszycie, nie zatwardzajcie serc waszych” (Hbr.3;7)



Problem :

Na podstawie tych i innych podobnych tekstów trynitarze dowodzą, że Duch Święty jest trzecią osobą bóstwa, tzw. trójcy.



Wyjaśnienie :

1. Porównanie poniższych tekstów jasno dowodzi, że Duch Święty jest mocą Boga.

a) „Na początku Bóg stworzył niebo i ziemię ... a Duch Boży unosił się nad powierzchnią wód” (Rdz.1;1-2). Rozważmy inne teksty odwołujące się do Bożego dzieła stworzenia:

- „Ja uczyniłem ziemię, człowieka i zwierzęta, które są na powierzchni ziemi, swoją wielką siłą (mocą) ...” (Jer.27;5),

- „Ten, który stworzył ziemię swoją mocą ...” (Jer.51;15 por.Jer.10;12),

- „Słowem (przez Słowo) Pana uczynione zostały niebiosa, a tchnieniem (hebr. ruach - duch) ust jego całe wojsko ich” (Ps.33;6) - ten tekst traci swój sens, gdy Duch Święty jest potężną i wszechmocną osobą bóstwa, a nie mocą Jahwe.

b) „Jest bowiem rzeczą niemożliwą, żeby tych - którzy raz zostali oświeceni i zakosztowali daru niebiańskiego, i stali się uczestnikami Ducha Świętego, i zakosztowali Słowa Bożego, że jest dobre oraz, cudownych mocy wieku przyszłego...” (Hbr.6;4-5). W tym tekście Duch Święty jest identyfikowany jako „cudowna moc wieku przyszłego” - mającego nadejść Królestwa.

c) „ ... Duch Święty zstąpi na ciebie i moc Najwyższego zacieni cię ...” (Łk.1;35) - paralelna budowa tego zdania wskazuje na to, że Duch Święty jest odpowiednikiem mocy Najwyższego.

d) „ I spocznie na nim Duch Pana” (Iz.11;2) - ten tekst jest następująco interpretowany w Nowym Testamencie : „O Jezusie z Nazaretu, jak Bóg namaścił go Duchem Świętym i mocą” (Dz.10;38).

e) „A Bóg i Pana wskrzesił, i nas wskrzesi przez moc swoją” (1Kor.6;14) - apostoł Paweł w liście do Rzymian wyjaśnia, że tą mocą jest Duch Boga : „A jeśli Duch tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, tedy Ten, który Jezusa Chrystusa z martwych wzbudził, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez Ducha swego” (Rz.8;11).

f) Paralelną budowę maj[1]ą również wiersz 6 i 11 dwunastego rozdziału pierwszego listu do Koryntian : „Wszystko to zaś sprawia jeden i ten sam Duch, rozdzielając każdemu poszczególnie, jak chce” (1Kor.12;11), „I różne są sposoby działania, lecz ten sam Bóg, który sprawia wszystko we wszystkich” (1Kor.12;6). Działanie Boga jest równoznaczne z działaniem jego Ducha-mocy - dlatego Duch nie jest jedną z trzech osób bóstwa, jak to twierdzą trynitarze.

2. To moc Najwyższego „zacieniła” Marię (Łk.1;35), jeśli Duch Święty byłby osobą, to wówczas On - Duch, a nie Ojciec, jest prawdziwym ojcem Jezusa. Biblia nigdzie nie nazywa Ducha Świętego ojcem Chrystusa.

3. Jezus „tchnął” na uczniów i otrzymali Ducha Świętego (J.20;22). Ta wypowiedź ma sens w przypadku, gdy moc Boża została udzielona uczniom, ale traci go, gdy Duch Święty jest rozumiany jako boska osoba trójcy.

4. Podobnie Duch Święty był udzielany przez nałożenie rąk (Dz.8;17-19). Czy mogłoby to być „rozdzielanie” osoby ?

5. Duch Święty został udzielony Jezusowi „bez miary” (J.3;34). To określenie jest właściwe dla opisania mocy Ducha Bożego, pozostaje ono zupełnie niezrozumiałe, gdy odniesiemy je do osoby. Inne przykłady :

„... zstąpił Duch Święty na wszystkich słuchających tej mowy” (Dz.10;44),

„... wyleję Ducha mego na wszelkie ciało” (Dz.2;17).

6. Bóg namaścił Jezusa Duchem Świętym (Mt.3;16, Łk.4;18) - obdarzył go swą mocą. Anachronizmem jest wiara w to, że „Bóg - Ojciec” posłał „Boga - Ducha”, by ten namaścił „Boga - Syna” „Bogiem - Duchem”.

7. Spośród 17 listów rozpoczynających się życzeniem łaski i pokoju „od Boga, Ojca naszego, i Pana Jezusa Chrystusa” (np. Rz.1;7), tylko w jednym autor odnosi się do Ducha Świętego, który jest środkiem uświęcenia, a nie źródłem łaski (1P.1;2). Dlaczego więc w inwokacjach do Boga i Chrystusa brakuje wzmianki o Duchu Świętym , skoro jest on osobą bóstwa, jak to utrzymują trynitarze ?

8. Boski porządek został przedstawiony w 1Kor.11,3 :

„... głową każdego męża jest Chrystus, a głową żony mąż, a głową Chrystusa Bóg” (1Kor.11,3). Dlaczego nie ma tu mowy o Duchu Świętym, skoro jest on rzekomo osobą ?

9. Jezus „udzielił przez Ducha Świętego poleceń apostołom” (Dz.1;1-2). Czy należy rozumieć, że jedna osoba bóstwa trójcy jest podporządkowana drugiej ?

10. Zostało powiedziane, że Duch Święty (tj. Pocieszyciel) pozostanie z uczniami - „przebywa wśród was i w was będzie” (J.14;16-17). Nie jest to jednak argument świadczący o osobowości Ducha Świętego, ponieważ zarówno Ojciec jak i Syn, w tym kontekście, mieli zamieszkać w uczniach :

„Jeśli kto mnie miłuje, słowa mojego przestrzegać będzie, i Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i u niego zamieszkamy” (J.14;23) - powiedział Jezus. Jasnym jest więc, że to Bóg i Jego Syn „zamieszkują” w uczniach mocą Ducha Świętego. Chrystus oświadczył :

„gdy przyjdzie Pocieszyciel, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca wychodzi, złoży świadectwo o mnie” (J.15;26).

11. Duch Święty ukazał się jako : gołębica (Mt.3;16), języki ognia (Dz.2;3), towarzyszył mu odgłos wiejącego, gwałtownego wiatru (Dz.2;2). Jeśli Duch Boga jest osobą, to dlaczego jego objawienia są zupełnie niepodobne do objawień Ojca (por. Wj.33;18-23, 34;5-7) ?

12. Dlaczego Duch Święty nie został przedstawiony jako zasiadający na tronie Bożym ?

„... zbawienie jest u Boga naszego, który siedzi na tronie, i u Baranka” (Ap.7;10 por. Dz.7;55-56) - sprawozdaje Jan. Dlaczego nie ma żadnej wzmianki o Duchu Świętym ?

13. „Każdemu, kto powie słowo przeciwko Synowi Człowieczemu, będzie odpuszczone; lecz kto by bluźnił przeciwko Duchowi Świętemu, temu nie będzie odpuszczone” (Łk.12;10) - te słowa mają dowodzić osobowości Ducha Świętego. Ortodoksyjni trynitarze głoszą, że Duch Boga jest osobą równa Ojcu i Synowi. Jednak ich interpretacja tego tekstu stawia Ducha Świętego ponad Ojcem i Synem, ponieważ grzech przeciwko Duchowi jest niewybaczalny.

14. Słowo „duch” (gr. pneuma) ma w języku greckim rodzaj nijaki i samo w sobie nie wskazuje na osobę. Dobrze ilustruje to tekst z Dz.8;16 :

„... na nikogo bowiem z nich nie był jeszcze zstąpił [dosłownie : ponieważ „ono” (tj. Duch) nie było jeszcze zstąpiło, por. brytyjski przekład RSV], bo byli tylko ochrzczeni w imię Pana Jezusa” (Dz.8;16 BiZTB).

Zaimek „ono” odnosi się do rzeczownika „Duch”, który jest rodzaju nijakiego. Wiele tłumaczeń używa właśnie tego zaimka („ono”) zamiast „on” [w języku polskim „duch” ma rodzaj męski] np. : New World Translation, Diaglott, Rotherham`s, The Emphasized Bible.

15. Judaizm jest religią, która bardzo wyraźnie podkreśla swój monoteistyczny charakter. Biblia nieustannie przypomina :

„ Ja jestem Jahwe, i nie ma innego. Poza mną nie ma boga” (Iz.45;5).

Pisma Starego Testamentu wielokrotnie wspominają o Duchu Jedynego Boga JAHWE, lecz nigdy nie jest on traktowany jako trzecia osoba bóstwa tzw. trójcy. Duch Boga, podobnie jak człowieka czy zwierząt, jest przejawem Jego działania - to moc, dzięki której osiąga On zamierzone cele. Żydzi nigdy nie wierzyli, że Duch Boga jest niezależną od Jahwe osobą , Nowy Testament nie naucza inaczej. Duch Święty, o którym mówią Ewangelie i listy apostołów, jest Duchem Boga przedstawionym na kartach Pism Starego Testamentu.

16. Słowa tłumaczone jako „duch”, hebrajskie „ruach” i greckie „pneuma” (użyte również jako : życie, umysł, wiatr, oddech), odnoszą się także do ducha człowieka i zwierząt (np. Rdz.7;21-23 Koh.3;19). Konsekwencją wiary w Ducha Bożego - jako osoby, powinna być wiara w osobowość ducha człowieka i zwierząt rozumianego jako niezależna osoba w nich. Jest to sprzeczne z biblijną nauką o naturze ludzi i innych istot.

17. „Duch” człowieka może być wzburzony (Dz.17;16), zaniepokojony (Rdz.41;8) lub szczęśliwy (Łk.10;21). O „duchu” (tzn. umyśle, świadomości wyrażonych w działaniu) mówi się jak o osobie, chociaż w rzeczywistości nią nie jest. To samo można powiedzieć o Duchu Boga. Patrz rozdział : „Zasady personifikacji”.



Duch Boga : definicja



Duch Boży sumuje wszystkie cechy Boga, „tchnienie” i „moc” Stwórcy kreują istniejącą rzeczywistość. „Duch Boga” jest pojęciem bardzo szerokim, to : Jego umysł, usposobienie, jak i moc, za pomocą której realizuje swe myśli i zamierzenia (patrz : Robert Young - Analytical Concordance to Holy Bible). Myśli człowieka (jego duch) wyrażają jego czyny (Mt.12;33-35). Podobnie możemy powiedzieć o Bogu - Duch Boga odzwierciedla Jego „stan umysłu” - to działania podejmowane, by wyrazić myśli i wolę Najwyższego. Termin Duch Święty używany jest niemal wyłącznie w Nowym Testamencie. Jest on równoważny z określeniami : Duch Boży lub Duch Pana (por. Dz.2;4 , Joel 3;1).

Duch Boga w wielu fragmentach Pisma Świętego jest utożsamiany z mocą Boga. Psalmista pisze :

„Słowem Pana uczynione zostały niebiosa, a tchnieniem ust Jego całe wojsko ich” (Ps.33;6). Jeremiasz komentuje to następująco :

„Ten, który stworzył ziemię swoją mocą” (Jer.51;15 por. Jer.27;5). Tak więc Duch Boga jest Jego Słowem, tchnieniem i mocą (por. Łk.1;35, Łk.11;20, Rz.15;13,19, 1Tes.1;5, Łk.24;49, Dz.10;38, 1Kor.2;4).

Duch-moc (w Ewangelii Łukasza Duch Święty jest nazwany palcem Bożym Łk.11;20) jest środkiem, przy którego pomocy Bóg stwarza i utrzymuje wszelki byt :

„Gdyby wziął z powrotem do siebie swojego ducha i ściągnął w siebie swoje tchnienie, to by od razu zginęło wszelkie ciało i człowiek wróciłby do prochu” (Hi.34;14-15),

„Wydajesz tchnienie swoje (ducha), a stworzone bywają i odnawiasz oblicze ziemi” (Ps.104;30). Dlatego Duch Boga jest obecny wszędzie, choć On sam jest w niebie (Mt.6;9). Potwierdzają to słowa Psalmu 139 :

„Ty wiesz, kiedy siedzę i kiedy wstaję, rozumiesz myśl moją z daleka ... dokąd ujdę przed Duchem twoim ? I dokąd przed obliczem twoim ucieknę ?” (Ps.139;2,7).

Błędne rozumienie tego zagadnienia nie pozostaje bez znaczenia dla naszego wizerunku Boga. W rzeczywistości jest On aktywną, pełną mocy istotą, doskonale kontrolującą wszystko, co dzieje się na świecie i w kosmosie. Musimy mieć świadomość, że nasze czyny i myśli są całkowicie znane wszechobecnemu swym Duchem Bogu :

„Czy zdoła się kto ukryć w kryjówkach, abym Ja go nie widział ? - mówi Pan. Czy to nie Ja wypełniam niebo i ziemię ?” (Jer.23;24).

Duch Boga jest dokładnym odbiciem Jego osobowości - z tej przyczyny (i nie tylko) niektórzy twierdza, że Duch Święty to osoba, która jest również Bogiem. Ten rażąco błędny pogląd jest wynikiem przyjęcia przez większość „chrześcijan” doktryny o tzw. trójcy. Doktryna ta jest sama w sobie nielogiczna i niezgodna z nauką Biblii. Podaje ona, że istnieje jedno bóstwo (Bóg ?), w skład którego wchodzą trzy osoby boskie (Ojciec, Syn i Duch Święty), każda z nich jest wiecznie istniejącym i wszechmocnym Bogiem. Tak więc de facto istnieje trzech bogów, którzy w jakiś bliżej nieokreślony sposób są jednym Bogiem. Jest to oczywisty paradoks. Brak jakiejkolwiek logiki tego dogmatu jest najczęściej usprawiedliwiany stwierdzeniem, że pozostaje to „tajemnicą wiary”. Jednak zdanie apostoła Pawła jest zgoła odmienne, wielokrotnie wspomina w swoich listach, że nie istnieją takie „tajemnice”, których nie objawiłby wierzącym Bóg.



Pisze on :

„Przez objawienie została mi odsłonięta tajemnica, jak to powyżej krótko opisałem” (Ef.3;3 porównaj także : Rz.11;25, Rz.16;25, 1Kor.15;51, Ef.1;9-10, Ef.6;19, Kol.4;3, Kol.1;26-27).

Jeśli nie potrafimy wyciągnąć logicznych wniosków w oparciu o Biblię, to jej lektura jest bezużyteczna. Apostoł Paweł głosząc Ewangelię odwoływał się do rozumowego jej przyjęcia :

„Na podstawie Pisma wyjaśniał i nauczał : Mesjasz musiał cierpieć i zmartwychwstać” (Dz.17;2-3 porównaj :Dz.18;19, Dz.18;4-6, Dz.13;43).

Podobnie Piotr zwraca się do wierzących :

„(bądźcie) zawsze gotowi do obrony przed każdym domagającym się od was wytłumaczenia się z nadziei waszej” (1P.3;15),

„Nie piszemy wam bowiem nic innego, jak tylko to, co czytacie i co też rozumiecie, a spodziewam się, że całkowicie zrozumiecie” (2Kor.1;13).

Tak więc wiara pierwszych chrześcijan nie opierała się na przypuszczeniach czy „tajemnicach wiary”, ale na konkretnych biblijnych naukach i żywej nadziei powrotu Chrystusa i ustanowieniu Jego Królestwa na Ziemi.



Geneza trynitaryzmu



Nie ma żadnych tajemnic w fundamentalnych doktrynach Biblii. Tak jak nie jest tajemnicą pochodzenie dogmatu trójcy - to właśnie on uznaje Ducha Świętego za trzecią osobę bóstwa. W czwartym wieku naszej ery chrześcijaństwo stało się religią powszechną i upaństwowioną (28 lutego 381 r. Teodozjusz Wielki cesarz rzymski ogłosił w Tesalonikach, iż Kościół katolicki jest jedyną religią znajdującą się pod prawną ochroną państwa ). Wraz z masami nowych wyznawców wchłonęło ono pogańskie idee i zwyczaje. Jasny obraz zmian daje krótki przegląd podejmowanych na kolejnych soborach uchwał. Pierwszy Sobór Nicejski (325 r.) uznał, że Jezus jest : „Bogiem prawdziwym z Boga prawdziwego ... współistotny z Ojcem” (tzw. nicejski symbol wiary). Następny Sobór Konstantynopolitański (381 r.) stwierdził boski charakter Ducha Świętego, który : „ od Boga Ojca pochodzi” (tzw. symbol wiary nicejsko - konstantynopolitański). Oto co pisze o nim historyk Jan Wierusz Kowalski w swej książce „Chrześcijaństwo” :

„Przybyło około 150 biskupów, wyłącznie z prowincji wschodnich. Biskup rzymski nie został nawet zaproszony. Pod dyskretny naciskiem Teodozjusza uchwalono nowy symbol wiary, który stał się obowiązujący dla wszystkich prawowiernych chrześcijan. Nie będzie przesadą, jeżeli przyjmiemy, że na soborze konstantynopolitańskim 381 r. zrodziło się nowe pojęcie dogmatu. Wyraz ten dotychczas oznaczał w języku kościelnym wskazówkę etyczną, obecnie przyjął odcień prawny i wyznaczył to, w co trzeba wierzyć, co jest obowiązujące dla światopoglądu chrześcijańskiego. Dogmat był poparty autorytetem cesarskim, niemal narzucony w sposób dyscyplinarny” (str. 74, wydanie drugie, KAW ,Warszawa !988 r.).

W taki oto sposób rodziło się pojęcie „chrześcijańskiej trójcy”. Ostatecznie została ona zdefiniowana w tzw. Atanazjańskim symbolu wiary. Atanazy był duchownym, który poparł cesarza Konstantyna w czasie soboru Nicejskiego w 325 r. Symbol wiary noszący jego imię brzmi :

„Oddajemy cześć jedynemu Bogu w Trójcy ... Ojciec jest Bogiem, Syn jest Bogiem i Duch Święty jest Bogiem, a jednak nie ma trzech bogów, tylko jeden Bóg”.

Miało ono łączyć judaistyczny obraz Jedynego Boga i pogańskie wielobóstwo. Trójce lub triady były bardzo powszechne w świecie pogańskim np. : egipskie triady - Amon Ra, Ramzes i Mut lub Ozyrys, Horus i Izyda, przykładem babilońskich trójcy mogą być : Anu, Enlil i Ea lub Isztar, Sin i Szamasz.

„Jakiekolwiek przekonanie żywili wtajemniczeni egipscy kapłani, bezsprzecznie trynitarne pojęcie bóstwa jest wspólne wielu teodyceom świata starożytnego. Jedynie objaśnienie się zmienia zależnie od tego, na jaki aspekt systemu kładziony jest akcent. W czasach, gdy chrześcijaństwo powstawało, najpopularniejsza triada egipskiego panteonu była złożona z Ozyrysa, jego małżonki Izydy i ich syna Horusa” - pisze Herve Masson w książce Słownik herezji w Kościele katolickim (wyd. pierwsze, str.15, „Książnica” Katowice 1993 r.)

Tak oto skomentował ten stan znany historyk Edward Gibbon w przedmowie swojej książki History of Christianity:

„Jeżeli się mówi, że poganizm uległ chrystianizmowi, to trzeba również przyznać, iż chrystianizm uległ skażeniu poganizmem. Czysty deizm pierwszych chrześcijan (...) Kościół Rzymski zamienił w niezrozumiały dogmat o trójcy. Wiele doktryn pogańskich wymyślonych przez Egipcjan i wyidealizowanych przez Platona zachowano jako coś zasługującego na wiarę”.



Zasady personifikacji



Charakterystycznym środkiem przekazu Biblii jest personifikacja, czyli nadanie cech osobowych pojęciom abstrakcyjnym. Mądrość, grzech czy śmierć itp. nie mogą istnieć w oderwaniu od człowieka, dlatego by podkreślić ich znaczenie użyto w Piśmie Świętym personifikacji. Niezrozumienie tego jest przyczyną wielu błędnych interpretacji. Nadanie osobowych cech „Duchowi Boga” czy „duchowi człowieka” (np. duch może być zasmucony, zaniepokojony itp.) nie oznacza, że jest on osobą. Duch Boga czy człowieka (lub innych istot żywych) jest ich życiem („tchnieniem”), usposobieniem, jak i mocą, dzięki której realizują swoje zamierzenia. Dlatego „duch” nie może istnieć poza lub niezależnie od żywej istoty.



Oto przykłady personifikacji występujące Biblii :



Uosobienie mądrości

„Mądrość zbudowała swój dom, postawiła siedem swoich słupów, zabiła swoje bydło, zmieszała wino, zastawiła swój stół, wysłała swoje służebnice ...” (Prz.9;2-3).

Mądrość przedstawiono jako kobietę (czytaj kontekst wypowiedzi !).



Uosobienie bogactwa

„Nikt nie może dwom panom służyć, gdyż albo jednego nienawidzić będzie, a drugiego miłować, albo jednego trzymać się będzie, a drugim pogardzi. Nie można Bogu służyć i mamonie” (Mt.6;24).

Bogactwo jest porównane do „pana” (człowieka). Pragnienie bogactwa sprawia, że ludzie stają się jego niewolnikami. Wartość dóbr materialnych jest określona przez człowieka, dlatego nie ma bogactwa tam, gdzie nie ma ludzi



Uosobienie grzechu

„Jezus im odpowiedział : Zaprawdę, zaprawdę powiadam wam, każdy, kto grzeszy jest niewolnikiem grzechu” (J.8;34),

„Żeby jak grzech panował przez śmierć, tak łaska panowała przez usprawiedliwienie” (Rz.5;21),

„Czy nie wiecie, że jeśli się oddajecie jako słudzy w posłuszeństwo, stajecie się sługami tego, komu jesteście posłuszni, czy to grzechu ku śmierci, czy też posłuszeństwa ku sprawiedliwości ?” (Rz.6;16).

Podobnie jak w przypadku bogactwa, grzech porównano do pana-władcy - grzesznicy są jego niewolnikami. Grzech nie istnieje poza człowiekiem, jego źródłem jest ludzka, upadła natura. Personifikacją jej jest diabeł (patrz opracowanie : „Szatan i diabeł w Biblii - analiza wybranych tekstów”).



Uosobienie ducha

„Lecz gdy przyjdzie On, Duch Prawdy, wprowadzi was we wszelką prawdę, bo nie sam od siebie mówić będzie, lecz cokolwiek usłyszy, mówić będzie, i to, co ma przyjść, wam oznajmi” (J.16;13).

Te słowa Chrystusa są zapowiedzią zesłania mocy Ducha Świętego - wypełnienie ich nastąpiło w dniu Pięćdziesiątnicy (Dz.2;3-4). Moc, którą zostali napełnieni uczniowie, miała uzdolnić ich do czynienia niezwykłych dzieł świadczących o prawdziwości nauki, którą głosili.



Uosobienie śmierci

„I widziałem, a oto siwy koń, a temu, który na nim siedział, było na imię Śmierć” (Ap.6;8).



Uosobienie Izraela

„Znowu cię odbuduję i będziesz odbudowana, panno izraelska, znowu przyozdobisz się w swoje bębenki” (Jer.31;4).

Z kontekstu wynika, że prorok nie mówi dosłownie do „panny izraelskiej” jako osoby, lecz do narodu izraelskiego.



Uosobienie wierzących w Chrystusa

„Wy zaś jesteście ciałem Chrystusowym, a z osobna członkami” (1Kor.12;27),

„Albowiem zaręczyłem was z jednym mężem, aby stawić przed Chrystusem dziewicę czystą” (2Kor.11;2).

Inne teksty : Ef.4;13, Ef.4;4, Ef.5;23, Kol.1;18,24, Ap.19;7.

Wszystkie te cytaty odwołują się do społeczności, którą tworzyli prawdziwie wierzący w Chrystusa. Jest ona nazwana : „dziewicą czystą”, „małżonką Chrystusa” oraz „Jego ciałem”.

[ Opracowano na podstawie : „Bible Basics” Duncan Heaster ]





„Bóg jest Duchem” (J.4;24)



Podsumowując : Duch Boży jest mocą (tchnieniem), za pomocą którego istota, charakter i zamierzenia Boga zostają objawione człowiekowi. W tym sensie „Bóg jest Duchem” (J.4;24), ponieważ Duch odzwierciedla Jego osobowość.

Biblia opisuje Boga w różny sposób :

„Bóg nasz jest ogniem trawiącym” (Hbr.12;29),

„Bóg jest światłością” (1J.1;5),

„Bóg jest miłością” (1J.4;8),

„Bogiem było słowo” (J.1;1) [słowo - greckie „logos” to : plan, cel, myśl, zamierzenie]

Tak więc w biblijnym opisie „Bóg jest ...” charakteryzującymi Go cechami. Bezpodstawnym jest np. utrzymywanie, że Bóg jest abstrakcyjną miłością, tylko dlatego, że czytamy : „Bóg jest miłością” (1J.4;8). Podobnie - miłość nie jest Bogiem. Ponieważ Duch jest mocą Boga, Bóg wysyła swego Ducha by osiągnąć zamierzony cel. Jahwe jest również opisany jako tworzący Ducha (Am.4;13 hebr. „ruach” tłumaczone jako „wiatr”).

Twierdzenie , że Bóg jest swoim Duchem w sensie dosłownym jest tautologią i przeczy istnieniu osobowego Boga.

Oto fragmenty Pisma, w których przedstawiono Boga jako kierującego swoim Duchem :

„Gdzież jest Ten, który włożył Ducha swego Świętego do ich serc ?” (Iz.63;11),

„Oto sługa mój, którego wybrałem, umiłowany mój, w którym moja dusza ma upodobanie. Złożę na niego Ducha mego, a On obwieści narodom sąd” (Mt.12;18),

„Jeśli więc wy, którzy jesteście źli, umiecie dobre dary dawać dzieciom swoim, o ileż bardziej Ojciec niebieski da Ducha Świętego tym, którzy go proszą” (Łk.11;13),

„Widziałem Ducha, zstępującego z nieba jakby gołębica; i spoczął na nim” (J.1;32),

„I stanie się w ostateczne dni, mówi Pan, że wyleję Ducha mego na wszelkie ciało ...”(Dz.2;17).

Sam zwrot „Duch Boga” (Duch - kogo ? - Boga) powinien być wystarczającym dowodem na to, że Duch nie jest Bogiem.





Jeśli nie zaznaczono inaczej, wszystkie cytaty pochodzą z :

BiZTB - Biblia to jest Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, Brytyjskie i Zagraniczne Towarzystwo Biblijne, Warszawa 1975.

Skróty nazw ksiąg używane są w formie przyjętej w Biblii Tysiąclecia.

Za:
http://adelfos.republika.pl/katalog_nauka/duch.htm


Cały czas KAAN na PW straszy banem. Tacy tu są modzi..Poziom najwyżej śmieszny. Trynitarianie tak mają.
Awatar użytkownika
KAAN
Posty: 19934
Rejestracja: 12 sty 2008, 11:49
wyznanie: Kościół Wolnych Chrześcijan
Gender: Male
Kontaktowanie:

Re: Ekumenia czyli kumanie się z innowiercami

Postautor: KAAN » 13 lut 2018, 21:10

Mnóstwo błędnych i dawno obalonych wymysłów ludzi nie znających Boga. Przykład z ostatniego wniosku:
Sam zwrot „Duch Boga” (Duch - kogo ? - Boga) powinien być wystarczającym dowodem na to, że Duch nie jest Bogiem.

Nielogiczny, głupi wniosek bez kontekstu Słowa Bożego gdzie napisano:

Ewangelia św. Jana 4:24 Bóg jest duchem, a ci, którzy mu cześć oddają, winni mu ją oddawać w duchu i w prawdzie.

Duch Boży jest duchem i Bóg jest duchem Duch Święty jest Bogiem, Bóg ma Ducha Bożego, którego posyła tam gdzie chce.

Chrzest jest dokonywany w jedno imię Ojca Syna i Ducha Świętego, ponieważ to jeden Bóg.

Ewangelia św. Mateusza 28:19 Idźcie tedy i czyńcie uczniami wszystkie narody, chrzcząc je w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego,

Całe twoje pisanie nie ma żadnej wartości, oprócz przykładu jak ludzki rozum może wykręcić prawdę Słowa Bożego. Porzuć oszustów z Brooklynu i nawróć się do prawdziwego Boga.

P.S.
Piszę jako moderator: za uporczywe trolowanie w stopce pomimo upomnień otrzymujesz kolejny punkt karny.


Albowiem łaską zbawieni jesteście, przez wiarę i to nie z was, Boży to dar, nie z uczynków, aby się ktoś nie chlubił.
ZbiMacz
Posty: 382
Rejestracja: 07 lis 2016, 22:20
wyznanie: Kościół Ewangelicznych Chrześcijan
O mnie: "Wiara tedy jest ze słuchania, a słuchanie przez Słowo Chrystusowe." BW - List św. Pawła do Rzymian 10 10:17
Gender: Male
Kontaktowanie:

Re: Ekumenia czyli kumanie się z innowiercami

Postautor: ZbiMacz » 14 lut 2018, 11:02

Z Trójcą Świętą jest jak z ogniem. Można zapalić trzy zapałki ale ogień dalej jest ten sam. Nie zależnie czy złączysz te zapałki czy je rozdzielisz. Tak samo i Bóg jest ten sam choć w trzech osobach które mają różne przymioty. Więcej wiary a mniej rozumu.


"Bo wszystko, co się narodziło z Boga, zwycięża świat, a zwycięstwo, które zwyciężyło świat, to wiara nasza." BW - 1 List św. Jana 5 5:4
Awatar użytkownika
magda
Posty: 12518
Rejestracja: 29 cze 2012, 23:27
wyznanie: Brak_denominacji
Lokalizacja: Warszawa
O mnie: Wierzę w 5 sola Jezus jest moim panem
Gender: Female
Kontaktowanie:

Re: Ekumenia czyli kumanie się z innowiercami

Postautor: magda » 14 lut 2018, 19:49

Motyl czy ty bierzesz pod uwagę to ze jeśli popełnisz grzech przeciwko Duchowi Świetemu to juz choć byś pękła nie bedziesz zbawiona????Juz bedziesz sięe musiała przygotowywać do tego jeziora ognia, czy moze o tym zapominasz i tak beztrosko obrazasz Ducha Bozego odmawiajac mu osobowości chociaż wszystkie duchy są osobowa nawet demony a ty tego najswietszego uważasz za rzecz nie za osobę czyli za coś niższej rangi niz demon . Czy ty to rozumiesz że tym pniżasz Ducha Bozego? Aż tak jestes beztroska w sprawie swojego zbawienia i w sprawie tego ze tym co wypisujesz mozesz zgorszyc kogoś nie utwierdzonego w wierze , łatwo jest tak klepać jezykiem (klawiaturą) bez zwracania uwagi na konsekwencje ale raczej zacznij myśleć nad tym co robisz.


Hi 42:7 bw ".... Mój gniew zapłonął przeciwko tobie i przeciwko dwom twoim przyjaciołom, ponieważ nie mówiliście o mnie prawdy, jak mój sługa Job."
Justyna
Posty: 209
Rejestracja: 05 mar 2013, 10:56
wyznanie: nie chce podawać
Gender: None specified
Kontaktowanie:

Re: Ekumenia czyli kumanie się z innowiercami

Postautor: Justyna » 14 lut 2018, 19:53

magda pisze:Motyl czy ty bierzesz pod uwagę to ze jeśli popełnisz grzech przeciwko Duchowi Świetemu to juz choć byś pękła nie bedziesz zbawiona????Juz bedziesz sięe musiała przygotowywać do tego jeziora ognia, czy moze o tym zapominasz i tak beztrosko obrazasz Ducha Bozego odmawiajac mu osobowości chociaż wszystkie duchy są osobowa nawet demony a ty tego najswietszego uważasz za rzecz nie za osobę czyli za coś niższej rangi niz demon . Czy ty to rozumiesz że tym pniżasz Ducha Bozego? Aż tak jestes beztroska w sprawie swojego zbawienia i w sprawie tego ze tym co wypisujesz mozesz zgorszyc kogoś nie utwierdzonego w wierze , łatwo jest tak klepać jezykiem (klawiaturą) bez zwracania uwagi na konsekwencje ale raczej zacznij myśleć nad tym co robisz.



Już wiem dlaczego protestantów w Polsce tak mało: https://www.youtube.com/watch?v=CRr7D5WbNFI


Awatar użytkownika
magda
Posty: 12518
Rejestracja: 29 cze 2012, 23:27
wyznanie: Brak_denominacji
Lokalizacja: Warszawa
O mnie: Wierzę w 5 sola Jezus jest moim panem
Gender: Female
Kontaktowanie:

Re: Ekumenia czyli kumanie się z innowiercami

Postautor: magda » 14 lut 2018, 21:24

ja ci powiem dlaczego bo droga do zbawienia jest wąska a nie szeroka i niewielu ja znajduje, niewielu też myśli o konsekwencjach swoich czynów, do tego polski protestantyzm nie jest jeszcze tak zwiedziony jak ten na zachodzie ale jest na dobrej drodze do zejścia na psy niektóre zbory bo największym wrogiem Jezusowego koscioła jest liberalizm w poglądach tak teraz propagowany w postmoderniźmie w którym przyszło nam zyć .


Hi 42:7 bw ".... Mój gniew zapłonął przeciwko tobie i przeciwko dwom twoim przyjaciołom, ponieważ nie mówiliście o mnie prawdy, jak mój sługa Job."
Janek
Posty: 2717
Rejestracja: 11 sty 2015, 14:30
wyznanie: Brak_denominacji
Gender: Male
Kontaktowanie:

Re: Ekumenia czyli kumanie się z innowiercami

Postautor: Janek » 05 mar 2018, 19:38

Magda pisze:ja ci powiem dlaczego bo droga do zbawienia jest wąska a nie szeroka i niewielu ja znajduje

Zgadzam się.Na "szczęście" większość chrześcijaństwa jest trynitarna ;)
Motylku 5+ za spostrzeżenia.
Reszta... :roll:



Wróć do „Polemiki z innymi religiami i filozofiami”

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: Obecnie na forum nie ma żadnego zarejestrowanego użytkownika i 0 gości