Axanna pisze:chrześcijanin pisze: Nie dziwie sie temu, ze nie umiecie wyjasnic przypadku z 1 Jana brata grzeszacego na smierc (nie antyChrysta a brata), a to jest analogiczny przypadek do sytuacji Salomona - brata za ktorego Chrystus umarl i brata, ktory potem upadl - a upadek ten doprowadzil do ruiny.
Chrzescijaninie, ja, za przeproszeniem, jestem ja sama, a nie jestem "my"
lecz to nie bylo tylko do Ciebie - o ile wogole bylo do Ciebie
Axanna pisze:Nie zrozumiałam o co konkretnie chodzi w powyższym zdaniu - co niby należy wyjaśnić?
Salomon w ST a Biskupi z Dz20, grzeszacy na smierc w 1J - to analogiczne przypadki, wyslizgiwanie sie ze to nas nie dotyczy - skoro z przykladow z Biblii widac ze dotyczy - jest za krotkowzroczne
Axanna pisze:Możesz wytłumaczyć, a przy okazji też wyjaśnić to, o co ci chodzi, że jacyś "my" nie umiemy wyjaśnić.
Podobnie biskupi z Dziejow 20. Biskupow tych wybral Duch Swiety - a mimo to powstali z nich ludzie mowiacy rzeczy przewrotne aby uczniow pociagnac za soba. Stracili zbawienie? Bo na pewno je mieli skoro nieomylny Bog - Duch Swiety ustanowil ich biskupami. Nie ustanowil ich czlowiek a Bog. A mimo to zeszli z drogi i popadli w ruine rujnujac wiare innych. Tez analogiczna sytuacja do Salomona - i choc jest to z tematu - nie umiecie na to odpowiedziec.
Ja nie myślę, że każdy biskup jest powołany przez Boga.
ale mowa o tych z Dziejow 20 o tkorych Pawel wyraznie mowi ze byli, dzis juz nie ma biskupow powolywanych / ordynowanych w taki sposob jak byli ci z Dz20 - nie przeczytasz Dzieje 20 - nie bedziesz wiedziec o czym mowa
Axanna pisze:Wielu bowiem jest, powołanych przez ludzi,
nie czytalas Dziejow 20 rozdzial - stad mowisz od rzeczy, w Dziejach 20 rozdzial jest mowa o szczegolnej grupie biskupow powolanych osobiscie przez Boga, tam nie bylo pomylki - a mimo to czesc z tych ludzi zeszla na manowce jak Salomon, mozliwe ze czesc z nich popelnila grzech na smierc jak brat z 1 Jana o ktorego nawet nie wolno sie nam modlic
Axanna pisze:...ciach...
Dz.Ap. 20:17-36
17. A posławszy z Miletu do Efezu, wezwał starszych zboru.
18. A gdy stawili się u niego, rzekł im: Wy wiecie od pierwszego dnia, gdy stanąłem w Azji, jak byłem przez cały czas z wami,
19. I jak służyłem Panu z całą pokorą wśród łez i doświadczeń, które na mnie przychodziły z powodu zasadzek Żydów,
20. Jak nie uchylałem się od zwiastowania wam wszystkiego, co pożyteczne, od nauczania was publicznie i po domach,
21. Wzywając zarówno Żydów, jak i Greków do upamiętania się przed Bogiem i do wiary w Pana naszego, Jezusa.
22. I oto teraz, zniewolony przez Ducha, idę do Jerozolimy, nie wiedząc, co mnie tam spotka,
23. Prócz tego, o czym mnie Duch Święty w każdym mieście upewnia, że mnie czekają więzy i uciski.
24. Lecz o życiu moim mówić nie warto i nie przywiązuję do niego wagi, bylebym tylko dokonał biegu mego i służby, którą przyjąłem od Pana Jezusa, żeby składać świadectwo o ewangelii łaski Bożej.
25. A teraz oto wiem, że już nigdy nie będziecie oglądali oblicza mojego wy wszyscy, wśród których bywałem, głosząc Królestwo Boże.
26. Dlatego oświadczam przed wami w dniu dzisiejszym, że nie jestem winien niczyjej krwi;
27. Nie uchylałem się bowiem od zwiastowania wam całej woli Bożej.
28. Miejcie pieczę o samych siebie i o całą trzodę, wśród której was
Duch Święty ustanowił biskupami, abyście paśli zbór Pański nabyty własną jego krwią.
29. Ja wiem, że po odejściu moim wejdą między was wilki drapieżne, nie oszczędzając trzody,
30. Nawet
spomiędzy was samych powstaną mężowie, mówiący rzeczy przewrotne, aby uczniów pociągnąć za sobą.
31. Przeto czuwajcie, pamiętając, ze przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami napominać każdego z was.
32. A teraz poruczam was Panu i słowu łaski jego, które ma moc zbudować i dać wam dziedzictwo między wszystkimi uświęconymi.
33. Srebra ani złota, ani szaty niczyjej nie pożądałem.
34. Sami wiecie, że te oto ręce służyły zaspokojeniu potrzeb moich i tych, którzy są ze mną.
35. W tym wszystkim pokazałem wam, że tak pracując, należy wspierać słabych i pamiętać na słowa Pana Jezusa, który sam powiedział: Bardziej błogosławioną rzeczą jest dawać aniżeli brać.
36. A to powiedziawszy, padł na kolana swoje wraz z nimi wszystkimi i modlił się.
(BW)
1 Jan. 5:14-16
14. Taka zaś jest ufność, jaką mamy do niego, iż jeżeli prosimy o coś według jego woli, wysłuchuje nas.
15. A jeżeli wiemy, że nas wysłuchuje, o co go prosimy, wiemy też, że otrzymaliśmy już od niego to, o co prosiliśmy.
16. Jeżeli ktoś widzi, że brat jego popełnia grzech, lecz nie śmiertelny, niech się modli, a Bóg da mu żywot, to jest tym, którzy nie popełniają grzechu śmiertelnego. Wszak jest grzech śmiertelny; nie o takim mówię, żeby się modlić,
(BW)
Analogicznie do Salomona - zbawieni - zamieszkani przez Ducha Bozego i przez Niego obrani na kierowanie ludem Bozym - ale wybrali przewrotnosc.
W niebie w czasie sadu Chrystusowego (bema) bedzie ujawnione jaki powod byl tego odstepstwa i dlaczego nie otrzymaja nagrod - sami jednak zbawieni beda - tak jednak jak przez ogien:
1 Kor. 3:9-17
9. Albowiem współpracownikami Bożymi jesteśmy; wy rolą Bożą, budowlą Bożą jesteście.
10. Według łaski Bożej, która mi jest dana, jako mądry budowniczy założyłem fundament, a inny na nim buduje. Każdy zaś niechaj baczy, jak na nim buduje.
11. Albowiem fundamentu innego nikt nie może założyć oprócz tego, który jest założony, a którym jest Jezus Chrystus.
12. A czy ktoś na tym fundamencie wznosi budowę ze złota, srebra, drogich kamieni, z drzewa, siana, słomy,
13. To wyjdzie na jaw w jego dziele; dzień sądny bowiem to pokaże, gdyż w ogniu się objawi, a jakie jest dzieło każdego, wypróbuje ogień.
14. Jeśli czyjeś dzieło, zbudowane na tym fundamencie, się ostoi, ten zapłatę odbierze;
15. Jeśli czyjeś dzieło spłonie, ten szkodę poniesie, lecz on sam zbawiony będzie, tak jednak, jak przez ogień.
16. Czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i że Duch Boży mieszka w was?
17. Jeśli ktoś niszczy świątynię Bożą, tego zniszczy Bóg, albowiem świątynia Boża jest święta, a wy nią jesteście.
(BW)
