Sama nie wiem, od czego zacząć. Mam 18 lat, niedawno się nawróciłam i Bóg odmienił moje życie. Przez długi czas postrzegałam chrześcijaństwo przez pryzmat katolicyzmu (jak bardzo się myliłam...), uważałam, że wiara jest dla ludzi o ciasnych horyzontach i bardzo ograniczonym rozumieniu rzeczywistości. Tak naprawdę, to ja byłam ograniczona, kwestionowałam istnienie Boga za pomocą wytartego frazesu ''Jeżeli Bóg by istniał, to nie pozwoliłby na zło i cierpienie na świecie'' itp.itd.
Moje spojrzenie na kwestie wiary zmieniło się po pierwszym nabożeństwie w Kościele Zielonoświątkowym, na które trafiłam przypadkiem. Zobaczyłam to, czego nie dane mi było dopatrzeć się u katolików: autentyczność, swobodę w wielbieniu Boga, ci ludzie, których spotkałam mieli w sobie światło, widać było, że znają prawdę. Zapragnęłam być taka, jak oni. Zaczęłam poszukiwać drogi do Boga, czytać Słowo, zwracać się do Boga w modlitwie. Uwierzyłam i wszystko się zmieniło. Nie jestem już tą samą osobą, co kiedyś.
Mam nadzieję, że ciepło mnie przyjmiecie.
Nawet bardzo ciepło 
na widok tego działu uciekać 
O tak. Dopóki nie uzbroisz się w jakąś krokodylowo-żółwiową skorupę tudzież kolce jeża to uważaj, Młoda 
